28 กุมภาพันธ์ 2547 15:18 น.
ดาวเหนือ
สู้ตายไอ้เพื่อนยากแม้ลำบากก็ต้องทน
พรุ่งนี้จะมีจนต้องอนทนร่ำเรียนไป
อาจารย์มหาดุ อุหุหุ ต้องทนได้
หัวเราะเพราะสะใจเปิดเรียนใหม่พอกันที
ลาแล้วโรงเรียนเก่าเรื่องงี่เง่าในปีนี้
ปีใหม่ไร้ราคีโรงเรียนดีก็สุขใจ
วันไหนเซ็งมากๆเพราะลำบากเกินห้ามใจ
คิดถึงเพื่อนเอาไว้แล้วเอาใจไปสู้มัน
28 กุมภาพันธ์ 2547 14:10 น.
ดาวเหนือ
ไม่เคยรู้ไม่เคยคิดว่ารักเธอ
ไม่เคยเพ้อถึงเธออย่างใครเขา
ไม่เคยแม้รำพึงถึงเสียงเบาๆ
ไม่เคยเหงาถึงไม่มีเธอข้างกัน
คงเป็นเพราะใกล้เกินไปไร้คุณค่า
จะจากลาจึงรู้ว่ารักเพียงไหน
ไร้ประโยชน์ที่รู้ตอนห่างไกล
เป็นไปได้ที่ใจต้องไกลตาม
ถึงรักเธอก็ไม่คิดจะรั้งไว้
ผิดที่ฉันไม่ใส่ใจไม่ใช่เหรอ
เก็บในใจให้รู้ไว้ว่ารักเธอ
ตอนละเมอให้มีเธออยู่ข้างกัน
25 กุมภาพันธ์ 2547 22:47 น.
ดาวเหนือ
อยากจะบอกให้รู้เลยว่ารัก
ให้ตระหนักรักกันเกินกลั้นไหว
ไม่ได้รักเธอคนดีเพราะเหงาใจ
ไม่ได้เป็นคนอ่อนไหวใจง่ายเลย
ไม่ได้เห็นว่าเธอหล่อและพ่อรวย
ไม่ใช่รถเธอสวยอะไรอย่างนั้น
แค่เข้าใจหัวใจกันและกัน
จะนานวันจะรักกันไม่ลืมเลือน
25 กุมภาพันธ์ 2547 21:41 น.
ดาวเหนือ
ในวันที่ฟ้าใสนั้นไร้แสง
วันที่ดาวอ่อนแรงไม่มีสี
วันที่ฉันไม่มีเธอคนแสนดี
วันที่ฉันไม่มีที่จะหยัดยืน
ดาวจะรู้บ้างไหมว่าใครห่วง
ฟ้าสีม่วงหม่นๆจนจะทนฝืน
รอให้ฟ้าสวยใสในค่ำคืน
รอให้ดาวแห่งกลางคืนนั้นกลับมา
หน้าส่วนตัว
878
