28 กุมภาพันธ์ 2547 21:49 น.
ดาวเหนือ
อีกสี่วันฉันและเธอได้ใกล้ชิด
เพียงสักนิดทุกนาทีที่หวั่นไหว
อีกห้าวันข้างหน้าต้องจากไกล
ไปเรียนที่โรงเรียนใหม่ไม่เจอกัน
อยากให้รู้ว่าคิดถึงเธอเสมอ
ทุกวันอยากเจอเธอมากรู้ไหม
แค่คิดถึงทรมานมันบาดใจ
แต่ต้องทนฝืนใจต่อๆไป
เธอจะได้ไม่ต้องหลงตัวเอง
อดทนไว้นะเพื่อนรัก
อดทนไว้สักพักเจอคนใหม่
ตอนนี้ต้องตั้งใจอ่านหนังสือไป
แล้วสอบได้ที่ดีๆเดี๋ยวมีเฮ
28 กุมภาพันธ์ 2547 21:24 น.
ดาวเหนือ
ฉันไม่เคยรู้เลยว่าเธอรัก
ก็รู้จักเป็นเพื่อนกันแค่นั้นเฉยๆ
ไม่เคยรู้ใจเธอที่รักเลย
และละเลยหัวใจตัวเองเหมือนกัน
อีสี่วันที่เราจะต้องจาก
ถึงรู้ว่ารักมากขนาดไหน
รู้ตอนนี้เห็นตอนนี้ประโยชน์ที่ใด
ก็เจ็บใจเหมือนกันฉันและเธอ
สู้วันนี้ทำใจเสียดีกว่า
ให้รู้กันไปเลยว่าช้าสายไป
อย่าให้ต้องเจ็บใจเราสองคน
28 กุมภาพันธ์ 2547 21:16 น.
ดาวเหนือ
เธอคือคนที่ไม่เหมือนใคร
เธอคือคนของใจที่ตามหา
เธอคือความรักที่ลอยผ่านมา
เธอคือฟ้าสีครามให้ตามไป
อยากให้ฟ้าสดใสตลอดปี
อยากให้มีเธอคนนี้อยู่ใกล้ๆ
อยากให้เรารักกันตลอดไป
อยากให้ใจไม่มีใครนอกจากเธอ
28 กุมภาพันธ์ 2547 17:00 น.
ดาวเหนือ
ตั้งแต่วันนั้นถึงวันนี้
ทุกนาทีฉันมีเธอเสมอ
ตั้งแต่วันที่ใจรู้ว่าฉันมีเธอ
ก็ไม่เคยพบเจอกับความเหงา
ตั้งแต่วันที่เธอเข้าใจ
ถึงเจอใครก็ไม่หวันไหว
ก็ได้รู้ว่าฉันต้องรักใคร
ทำอย่างไรถ้าขาดเธอคนนั้น
จะอยู่เพื่อเธอนับจาก...วันนี้
28 กุมภาพันธ์ 2547 15:18 น.
ดาวเหนือ
สู้ตายไอ้เพื่อนยากแม้ลำบากก็ต้องทน
พรุ่งนี้จะมีจนต้องอนทนร่ำเรียนไป
อาจารย์มหาดุ อุหุหุ ต้องทนได้
หัวเราะเพราะสะใจเปิดเรียนใหม่พอกันที
ลาแล้วโรงเรียนเก่าเรื่องงี่เง่าในปีนี้
ปีใหม่ไร้ราคีโรงเรียนดีก็สุขใจ
วันไหนเซ็งมากๆเพราะลำบากเกินห้ามใจ
คิดถึงเพื่อนเอาไว้แล้วเอาใจไปสู้มัน