7 ตุลาคม 2547 21:22 น.
ดาวเหนือ
ฟ้าหลังฝนมักจะสดใส
แล้วพื้นดินล่ะเคยสนบ้างไหม เมื่อหลังฝน
พื้นดินปวดร้าว เหน็บนาว ทุกข์ทน
ไม่เคยมีใครสนใจดินหลังฝน หรืออย่างไร
7 ตุลาคม 2547 21:11 น.
ดาวเหนือ
รักเธอ...ทั้งๆที่รักไม่ได้
เจ็บไป...ผลตอบแทนที่ใจพลั้งเผลอ
รักไป...ไม่เคยมีเสียงตอบรับใดๆจากเธอ
เจ็บเสมอ...ก็ถูกแล้วนี่เธอ ฉันผิดเอง
ไม่เลย...เธอไม่เคยให้ความรัก
ไม่เลย...ไม่ทายทัก ทำฉันโหรงเหรง
ไม่รัก...ไม่เป็นไร ปลอบใจตัวเอง
ไม่รัก...โอ๊ย ฉันเก่ง ก็คงนั่งปลอบตัวเองต่อไป...
7 ตุลาคม 2547 21:01 น.
ดาวเหนือ
เธอบอกว่าฉันเป็นคนที่ดีที่สุดสำหรับเธอ
แต่ความจริงที่เจอ ยังไม่รู้อีกเหรอว่ามันไม่ใช่
ดีที่สุด แต่แพ้ทุกคน ไม่ชนะใคร
แล้วนับภาษาอะไร กับการที่จะชนะใจ คนอย่างเธอ
ไม่ได้เสียใจที่เธอไม่รักกัน
ความจริงนั้นฉันยอมรับได้เสมอ
แค่อยากรู้ว่าทำไม เหตุผลอะไรบอกได้มั้ยเธอ
ทำไมต้องให้ความหวัง ให้รอเก้อ ที่สุดของเธอคืออะไร?
9 กันยายน 2547 21:10 น.
ดาวเหนือ
ดาวดวงน้อยรอคอยบนฟ้าเหงา
ดาวแสนเศร้า...รักอาทิตย์จะผิดไหม
ดาวดวงน้อย...รอคอยด้วยหัวใจ
แม้จะเจ็บไม่เป็นไร...ดาวยังรอ
ดาวดวงน้อยรอคอยโดยไม่รู้
มีพระจันทร์ที่ยังอยู่...เวลาเหงา
คอยปลอบอกปลอบใจในทุกคราว
แต่ทำไมดวงดาวไม่เคยเห็นใจ
ยังรอคอยคำตอบจากดวงอาทิตย์
บอกตัวเองคอยอีกนิดเผื่อดวงอาทิตย์ที่สดใส
เผื่อสักวันดวงอาทิตย์จะเห็นใจ
แต่รอแล้ว...รอยังไงก็ไม่ไม่คำตอบใดให้ได้ยิน
ดวงจันทร์มีคำตอบเสมอ
แต่ดาวดวงนี้ก็ยังละเมอไม่จบไม่สิ้น
ดวงจันทร์มีคำตอบทุกคำที่อยากได้ยิน
แต่ดวงดาวก็ยังรอไม่จบสิ้น ขอโทษจริงๆที่โง่เอง
7 กันยายน 2547 21:45 น.
ดาวเหนือ
ดวงดาวดวงน้อยคอยเฝ้าถาม
ใต้ท้องฟ้าสีครามเธออยู่ที่ไหน
ดวงดาวดวงนี้รอเธอคนดีด้วยใจ
จะมีบ้างไหมคำตอบจากใครให้ดาวได้ยิน
หรือดาวต้องเฝ้ารอต่อไป
จนกว่าอายุขัยจะหมดสิ้น
ตอนที่ดาวดวงน้อยกลายเป็นเศษดิน
ถึงตอนนั้นจะมีคำตอบใดให้ได้ยินบ้างมั้ยเธอ
หน้าส่วนตัว
1303
