16 มีนาคม 2551 11:39 น.
ดาวเคราะห์แดง
เมื่อวันวานผ่าน
เนิ่นนานสับสน
พบพานผ่านพ้น
รักล้นคนรัก
มีเขาเราสอง
ประคองประจักษ์
สมปองสองรัก
หยุดพักแสวงหา
กลับมองย้อนหลัง
ยับยั้งปรารถนา
พอแล้วแก้วตา
อ่อนล้า..มากพอ(ช้าลง)
26/7/48
16 มีนาคม 2551 11:27 น.
ดาวเคราะห์แดง
ด้วยจิตภาวนา
ระยับฟ้าละเมอฝัน
ระยลเย้าระยิบจันทร์
ละอองเทพ ประนบน้อม
กลมกล่อมด้วยไอรัก
ประจักษ์ ถนุถนอม
มดไม่ไต่ ไรมิตอม
ทุกทุกรักประจักษ์ใจ
มีเธอฉันอบอุ่น
เหย้าละมุนกระจ่างใส
พิษรักปักดวงใจ
มิเคยแคล้วแล้วซักครา
26/7/48
16 มีนาคม 2551 11:14 น.
ดาวเคราะห์แดง
มองไกลชะเง้อเห็น
ชลอเด่นเป็นเป้าหมาย
มือโบกสะบัดปลาย
ให้เทียบท่าว่าจะไป
รถจอดขนาบข้าง
ชิดไหล่ทางไปไกลใกล้
แย่งเบียดส่อเสียดกาย
ด้วยเป้าหมายได้นั่งนอน
เบาะเต็มมิได้นั่ง
เพราะมาหลังคนนั่งก่อน
ต้องยืดกระชิดซ้อน
ด้วยหวังว่าจะถึงบ้าน...
4/7/48
16 มีนาคม 2551 11:08 น.
ดาวเคราะห์แดง
เมื่อฉันคิดถึงบ้าน น้ำลำธารลำนำฝน
น้ำจิตน้ำใจคน ดั่งสายน้ำลำนำเย็น
สองตาที่เบิกกว้าง ท้องทุ่งทางอย่างเคยเห็น
มีสุขมิลำเข็ญ อย่างบ้านป่าพนาไพร
อยู่อย่างทางของตน มิขัดสนล้นน้ำใจ
มีรักที่ยิ่งใหญ่ แผ่นดินนี้ที่อยู่กิน
เหลียวหาคนเมืองใหญ่ มีบ้างใหมใจถวิล
ช่วยเหลือจุนเจือจิณ คนบ้านดินถิ่นท้องนา
จากบ้านนานเหลือเกิน... ออกเดินเดินแสวงหา
มุ่งหวังทางข้างหน้า จะไม่จน...คนด่าทอ
เดินทางตามความฝัน ว่าสักวันซักวันหนอ
หน่อไม้ในไผ่กอ....จะเติบใหญ่เป็นไผ่งาม..
6/10/48