25 สิงหาคม 2549 23:38 น.
ดาวอังคาs
มองประชาสมัครสมานทั่วบ้านเมือง
บุรีเรืองน่าอยู่ดูสดใส
เห็นรอยยิ้มทุกฝ่ายสบายใจ
หยิบยื่นให้ทั่วกันมั่นปรองดอง
รัฐบาลเอาแน่แก้ปัญหา
ปวงประชาหน้าใสไร้หม่นหมอง
ถูกในศีลในธรรมตามครรลอง
มิจดจ้องเก็บกอบลอบขโมย
ไม่หวังเพียงขายผ้าเอาหน้ารอด
ดูซิ่ปลอดคนท้องกิ่วผู้หิวโหย
มิได้สักเหวี่ยงร่อนเงินฟ่อนโปรย
ต้องแกร่งโดยพื้นฐานการทำกิน
มีฝ่ายค้านคอยแย้งแจงจุดพลาด
มิมุ่งมาดลอบแว้งแย่งทรัพย์สิน
มั่นคงในหน้าที่ตนไร้มลทิน
ทุ่มชีวินทุ่มชีวิตทุ่มจิตใจ
ทั้งบ้านเมืองร่มเย็นเป็นปึกแผ่น
ทั่วเขตแคว้นไพร่ฟ้าหน้าแจ่มใส
เหมือนเป็นน้องเป็นพี่มีเยื่อใย
ประเทศไทยมีรอยยิ้มพิมพ์ทั่วแดน
เสียงลั่นกริ๊งนาฬิกาดันมาปลุก
ยันกายลุกลืมตาบิดขาแขน
โธ่เอ๊ย ! แค่ฝันเฟื่องเรื่องขาดแคลน
ช่างคับแค้นตื่นมาน่าเสียดาย
หนังสือพิมพ์ลงข่าวป่าวประกาศ
ประชาชาติห้ำหั่นเล่นขวัญหาย
สามัคคีอย่างในฝันพลันมลาย
แบ่งฝักฝ่ายรุกเร้าเข้าต่อยตี
โปรดขานรับสิ่งขอจากพ่อหลวง
ใจทุกดวงน้อมนำตามวิถี
ให้คนไทย "รู้รักสามัคคี"
เป็นคนดีเป็นพลังให้สังคม
"เสื้อสีเหลือง" ที่ใส่ให้ระลึก
ควรสำนึกแนวทางอย่างเหมาะสม
อย่าเห็นแค่ใส่ตามความนิยม
เพียงเชยชมเป็นปลื้มลืมที่มา
20 สิงหาคม 2549 22:37 น.
ดาวอังคาs
ได้พบกันอีกครั้งยังตราตรึง
ความลึกซึ้งหนนั้นมั่นเสมอ
ช่างบังเอิญบรรจบได้พบเธอ
ถึงกับเหม่อเหมือนแรกเห็นเช่นวันวาน
ยังคงซ่อนเก็บไว้ไม่กล้าเผย
อยากจะเอ่ยคำรักสมัครสมาน
สะสมเต็มอุรามาเนิ่นนาน
อยากกระซิบคำหวานซึมผ่านใจ
แต่คำพูดที่ผุดหลุดออกมา
กลับกลายท่าเปลี่ยนวจี "สบายดีไหม"
"มาคนเดียวหรือว่า มากับใคร"
เก็บความในแท้จริงทิ้งค้างคา
ไม่ได้สมดั่งตามความคิดถึง
ไม่ได้ซึ้งสุขล้ำคำปุจฉา
สุดท้ายถ้อยคำถามความวาจา
ย้อนกลับมา-กลับไปให้วกวน
ถามโง่โง่ออกมาน่าอดสู
อยากให้รู้ความในไม่เป็นผล
ได้แต่ซ่อนปิดบังอย่างอดทน
ยอมจำนนกล้ำกลืนฝืนต่อไป
แกล้งทำทีจดจ้องมองเวลา
แสร้งทำมองท้องฟ้าท่าเฉไฉ
ถึงเวลาจำพรากต้องจากไกล
ทั้งที่ใจสุดคะนึงถึงแต่เธอ
10 สิงหาคม 2549 22:48 น.
ดาวอังคาs
นั่นไอ้ปื๊ดนักเลงข่มเหงทั่ว
ละแวกนั้นต่างกลัวหดหัวหู
พูดหยาบคายเอะอึงขึ้นมึงกู
ชอบข่มขู่มากล้นคนชิงชัง
นั่นนังแหวนมั่วสุมกลุ่มผู้ชาย
เหล่าสหายแห่ห้อมล้อมหน้าหลัง
ด้วยสนิทชิดใกล้ไม่ระวัง
จนกระทั่งท้องโย้ฉาวโฉ่ซอย
ถ้ากล่าวถึงขี้ยาตาแดงก่ำ
วันจรดค่ำกำบ้องต้องไอ้ต๋อย
ดูดยาบ้ายาเมาเป่าควันลอย
ชาวบ้านถอยห่างไกลไม่แลดู
นั่นไอ้ตี๋จอมห้อสองล้อซิ่ง
กลางคืนวิ่งเสียงดังฟังหนวกหู
มีนังแตนเกาะหลังนั่งคอชู
ไปเป็นคู่ก่อกวนป่วนราตรี
นั่นเสือเปี๊ยกจอมโจรคนหวั่นหวาด
อาลาวาดแวะเยือนเรือนเศรษฐี
ใครยึกยักเอะอะจะตายฟรี
ขึ้นบัญชีโปลิศคิดจับตาย
ซากสังคมเหม็นเน่าเขาก่นด่า
พวกชั่วช้าเดนมนุษย์สุดแหนงหน่าย
เหลือเพียงหนึ่งพร้อมอภัยไม่ดูดาย
คนสุดท้ายใครรักแท้ถามแม่เอ็ง