29 กันยายน 2548 22:16 น.
ดาวอังคาs
เคยตราตรึงซึ้งค่าหาใดเปรียบ
ยกเธอเทียบเป็นแก้ววาวแววใส
รักที่สุดทุ่มตัวทุ่มหัวใจ
สิ่งมอบให้ที่งดงามใช่ความลวง
ถึงไม่เคยร่วมกันผูกสัญญา
แต่ใช่ว่าหัวใจไม่แหนหวง
เธอผู้มารดน้ำฉ่ำในทรวง
เธอผู้มาพ้นล่วงตลอดกาล
สิ่งสำคัญของเราวันเก่าก่อน
ยังคงซ่อนสุดใจไว้ฝันหวาน
เรื่องดีดีร่วมทำจำเนิ่นนาน
เป็นวันวานผ่านไปไม่กลับมา
เคยทำใจไว้เผื่อเมื่อถึงวัน
ถึงกระนั้นยังเศร้าร้าวเจียนบ้า
ชะเปื้อนแก้มสุดถวิลรินน้ำตา
เกินปัญญาคืนชิดคอยติดตาม
ในคำตอบแห่งใจได้มาถึง
เพลงสุดซึ้งร่วมฟังตั้งคำถาม
สิ่งสำคัญหมดไปไม่ติดความ
นี่คือยามห้วงรักที่จากไป
27 กันยายน 2548 15:28 น.
ดาวอังคาs
ดั่งมนต์ร้ายเป่าต้องผองมนุษย์
สิ่งอันใดยื้อยุดฉุดให้หลง
อานุภาพแรงฤทธิ์ยากปลิดปลง
มุ่นพะวงภาพลวงสร้างบ่วงใจ
ปากอวบอิ่มเนินนมระดมย้ำ
โหมกระหน่ำคุโชนร่างโอนไหว
เฝ้ากอดรัดรุกโรมเร่งโหมไฟ
ใจเต้นตื่นลื่นไหลใคร่อารมณ์
ยังลุ่มหลงหยดหยาดอำนาจราค
ล้นความอยากจึงสำลักเพราะหมักหมม
ยิ่งนานวันยิ่งยากทิ้งดำดิ่งจม
เหมือนอาคมหลอมรัดรึงมัดตรึงกาย
ลืมตาตื่นจากฝันอันยวนยั่ว
ความเมามัวที่พอกพูนสูญสลาย
เท่าทันเลศลวงเล่ห์เพทุบาย
บ่วงราคร้ายที่รุกล้ำกำหนดคน
25 กันยายน 2548 17:18 น.
ดาวอังคาs
ปากมันขมเสียจริงหนอเพราะกาแฟ
ขมแน่แท้เพราะน้ำตาลนั้นไม่สน
ไร้นมสดหรือครีมผงมาชงปน
เป็นเหตุผลปากไม่หวานสำราญใจ
ปากมันเหม็นเสียจริงหนอเพราะบุหรี่
พูดมาทีหญิงไม่สนทนไม่ไหว
พอได้กลิ่นจากปากทีเดินหนีไกล
เป็นเหตุผลแม่นวลใยไม่เคียงเรา
ปากสุนัขเสียจริงหนอเพราะวาจา
เปิดปากอ้าก็รู้แล้วจะแซวเขา
"อ้วนเสียจัง แม่น้องรัก หนักไม่เบา"
เป็นเหตุผลคู่เพียงเงาไร้สาวมอง
ปากไม่หวานซ้ำยังเหม็นเช่นดังหมา
สู้ไม่ไหวหวานวาจามาสนอง
เจ้าละลายคำสวยนั้นเขากลั่นกรอง
สมเหตุผลแล้วที่น้องต้องมาเมิน
21 กันยายน 2548 13:03 น.
ดาวอังคาs
ก็ไม่ต้องไว้ใจโลกใบนี้
อาจไม่ใช่คนดีที่เธอเห็น
ซ่อนข้างในโฉดชั่วกว่าที่เป็น
ก็ดังเช่นปิศาจมาดเทวา
ก็ไม่ต้องไว้ใจโลกใบเน่า
พูดยวนเย้าแว่วหวานเพราะตัณหา
ใบมีดซ่อนคมไว้ในวาจา
ปราถนาเพียงเพศรสเปลื้องปลดใจ
ก็ไม่ต้องไว้ใจโลกใบเหม็น
อาจหลบเร้นลอบแทงแว้งกัดได้
แอบนินทาให้ร้อนรุ่มสุมใส่ไฟ
ตีหน้าแต้มแจ่มใสมิ่งไมตรี
ก็ไม่ต้องไว้ใจโลกใบบ้า
อาจเพียงหาประโยชน์แล้วโดดหนี
ความไว้ใจที่เอื้อนเอ่ยเคยพาที
มันไม่มีอยู่จริงเป็นสิ่งปลอม
ก็ไม่ต้องไว้ใจโลกใบเศร้า
ที่คอยเฝ้าอุ้มชูทะนุถนอม
เพียงเพื่อโน้มเหนี่ยวใจให้ยินยอม
ศิระค้อมนบลงตรงตีนกู
ก็ไม่ต้องไว้ใจแม้ตัวข้า
แค่เห็นหน้าอย่าเบาใจในตัวผู้
อาจเป็นเพียงผู้มาล่าผธู
จงพิศดูให้แน่นอนก่อนสายไป
20 กันยายน 2548 23:30 น.
ดาวอังคาs
๏ แทรกกายสมสู่เคล้า.............................เมืองกรุง
แสงสาดพะพวยปรุง.................................ตื่นเต้น
มาลัยสี่แยกจรุง........................................ถึงดึก ดื่นเอย
หนสว่างห่างมืดเร้น..................................ดั่งห้วงความฝัน ฯ
๏ หอมหอมกายกลิ่นน้อง...........................ราตรี
สวยแจ่มดั่งเทวี........................................เรียกเร้า
นีออนกระพริบสี.......................................วูบวาบ
บ่หลับอีกหนอเจ้า......................................มืดฟ้าตาสว่าง ฯ
๏ งานหนักจึงมิสู้.......................................อดทน
ยืนอยู่ข้างถนน..........................................ยั่วเย้า
หว่านเสน่ห์เยี่ยงเล่ห์กล.............................ส่งกลิ่น
ชุดแนบส่วนโค้งเว้า...................................ยั่วน้ำลายสอ ฯ
๏ ส่งเสียงเรียกแขกอ้อน.............................วาจา
ฟ้ามืดแล้วบุษบา.........................................ผลิแย้ม
หวานแว่วชักชวนพา...................................ร่วมรัก
ลวงหลอกและแต่งแต้ม................................รักแท้เพียงลม ฯ
๏ ทุนนิยมเปลี่ยนเจ้า...................................ทอดกาย
รับทรัพย์จากหมู่ชาย.....................................หื่นบ้า
มิถ้วนผ่านมากมาย.......................................คืนหนึ่ง
เรือนร่างนำมาค้า..........................................ถูกแล้วฤๅไฉน ฯ
หน้าส่วนตัว
1234
