12 กุมภาพันธ์ 2548 22:45 น.
ดาวอังคาs
เด็กเอ๋ยเด็กไทยเดี๋ยวนี้ ฟังฉันหน่อยซี
เจ้ามีรายได้แล้วฤา
กระเป๋าใบแพงจับถือ ระยับพราวมือ
ดึงดื้อเดินตามตูดกัน
คงตีค่าตนต่ำชั้น เกรงเท่าไม่ทัน
เสาะสรรค์ทางเพิ่มค่าตน
กรอบเมืองยั่วเย้ามัวมน ไร้ซึ่งเหตุผล
ระคนไปทั่วเด็กไทย
ในทางกันกลับสดับไว้ ถ้าเด็กคนใด
ตีให้ค่าตนสูงพอ
จักไม่ถูกใครลากคอ เขาเพียงแค่ขอ
หิ้วห่อถุงย่ามงามใจ
มีค่าตัวเองฉาบไล้ ซื้อแพงทำไม
หัวใจเขามีค่าแทน
แรงบันดาลใจ
วงศ์ทนง ชัยณรงค์สิงห์
จากหนังสือเรื่อง a day story
คู่มือเด็กดื้อฉบับปัจจุบัน หน้า 29
ที่หยิบยกทรรศนะของอาจารย์ท่านหนึ่งในนิตยสาร live&family แต่จำชื่อท่านไม่ได้
7 กุมภาพันธ์ 2548 01:03 น.
ดาวอังคาs
ที่นี่คือที่ไหน ลมเฉียดกายไล้ผิวเย็น
หมอกขาวพราวพร่างเห็น กลมเดือนเพ็ญเต็มเป็นวง
มีฉันอยู่คนเดียว หาแลเหลียวเปลี่ยวเปล่าหลง
ขบคิดจิตพะวง ครุ่นงุนงงทรงยันยืน
ย่างเหยียบเหินเดินฝ่า ผ่านมรรคาแคบแฉะชื้น
ท่องผ่านกาฬย่ำคืน มิอาจฝืนต้านทานจร
จุดหมายคือที่ใด มิรู้ได้ไม่อาจย้อน
อาจเป็นอีกนาคร ได้หลับนอนไปชั่วกาล
1 กุมภาพันธ์ 2548 21:42 น.
ดาวอังคาs
.....วันหนึ่งวันนั้น.......ไม่เหมือนทุกวัน.......เงียบเหงาเศร้าซม
วันหนึ่งผ่านไป.......อกไหม้ใจขม.......สบความทุกข์ตรม.......วันหนึ่งพ้นกัน
........วันหนึ่งเลวร้าย........ใช่! ฉันเข้าใจ........หมดแล้วความฝัน
ลมลมแล้งแล้ง.......เหือดแห้งหมดพลัน.......วันหนึ่งหนึ่งวัน.......นี่กรรมหรือเวร
.......แสร้งยิ้มผ่านวัน.........นาทีผ่านผัน.........ลำบากยากเย็น
บอกใครไม่ได้........เป็นสายกระเซ็น........แอบหลบซ่อนเร้น........ร้องไห้อายคน
.......ฉันจะเข้มแข็ง.......ฉันจะกล้าแกร่ง.......ฉันจะอดทน
ฉันจะผ่านวัน.......แม้มันสับสน.......เวลาหมุนวน.......คงช่วยบรรเทา
1 กุมภาพันธ์ 2548 21:38 น.
ดาวอังคาs
วันหนึ่ง ลาเร่ร้าง ห่างจร
วันหนึ่ง เคียงเพียงหมอน พ่ายแพ้
วันหนึ่ง รุ่มรุมร้อน ฝันใฝ่ ให้เธอ
วันหนึ่ง ยาวนานแท้ เคลื่อนแล้วแก้วกู
วันหนึ่ง ฝันใฝ่สร้าง คู่เรือน
วันหนึ่ง พบพานเยือน คู่แก้ว
วันหนึ่ง ซึ่งมิเลือน เก็บเก่า จำจด
วันหนึ่ง หนึ่งคลาดแคล้ว หนึ่งลี้ระทม
หน้าส่วนตัว
1302
