7 พฤษภาคม 2546 15:26 น.
ดาวสีหม่น
บางครั้งก็อยากถามเธอเหมือนกัน
ว่าคบกับฉันเธอรับมันบ้างได้ไหม
ก็รู้นะว่าดื้อรั้นเอาแต่ใจ
ไม่ยอมใครแถมขี้งอนอ้อนกับเธอ
เหนื่อยหน่อยนะ...คบกับฉัน
ขอบคุณกับคำนั้นที่มอบมันให้เสมอ
บอกได้นะว่าเบื่อ-เหนื่อย-ล้า เหลือเกินเธอ
พร้อมเสมอให้เธอเลือกตามแต่ใจ
ก็แค่หญิงขี้เหงา...คนหนึ่ง
อาจไม่หวานลึกซึ้งเท่าคนไหน
ก็มีเพียงแค่ตัวและหัวใจ
เธอรับได้บ้างไหมให้ตอบที
6 พฤษภาคม 2546 17:21 น.
ดาวสีหม่น
กระท่อมน้อยลอยฟ้ากลางป่าใหญ่
ซ่อนตัวในไพรพงดงพฤกษา
ทั้งแมกไม้ไทรปกหมู่นกกา
ล้วนติดตาคราคำรบเมื่อพบกัน
ละแวกบ้านธารน้ำไหลใสระรื่น
หมุนเป็นคลื่นกลืนระลอกหยอกกระสัน
กลีบบัวตูมกลุ่มบัวบานต้านตะวัน
ชูช่อชันอวดโฉมโดมผกา
เจ้ากระรอกหลอกล่อพะนอคู่
ริมหนองคูข้างคลองสองมัจฉา
ผีเสื้อกลั้วเกลือกกลิ้งมิ่งปรียา
หมู่ปักษายืนร่ายเรียงอยู่เคียงกัน
เป็นดินแดนแสนประหนึ่งซึ่งไกลสุด
เหมือนดั่งหลุดล่องลอยร้อยมาฝัน
ทำฉันใดจะได้อยู่คู่เคียงกัน
ด้วยเพ้อฝันมาเนิ่นนานวิมานแมน...