30 กันยายน 2545 17:49 น.
ดาวสีหม่น
ในคืนคืนหนึ่งแห่งความเหงา
ในเงาเงาหนึ่งบนฟากฟ้า
มีหมู่ดาวนับล้านดวงละลานตา
กลาดเกลื่อนฟ้าดาษดาน่ายลยิน
ในหมู่ดาวที่พราวฟ้านานานั้น
มีดาวแห่งความฝันรวมอยู่ด้วย
ดาวดวงน้อยนั้นเหนื่อยล้าระรินรวย
อ่อนระทวยทอแสงหม่นบนนภา
ดาวสีหม่นทอแสงแรงริบหรี่
ดาวสีหม่นดาวดวงนี้ที่สับสน
ดาวสีหม่นจำต้องลาจากไปไกลผู้คน
ดาวสีหม่นจะล่วงหล่นจากฟากฟ้า...ลาลับไป
3 กันยายน 2545 10:08 น.
ดาวสีหม่น
มีคนส่งบทความบทหนึ่งมาให้..อ่านแล้วน่ารักค่ะ ลองอ่านกันดูนะ
มีเรื่องราวกล่าวขานเมื่อกาลก่อน
เล่าถึงความอาทรของดาวบนฟากฟ้า
ต่อผู้คนที่มีรักและศรัทธา
สืบทอดมาเป็นตำนาน ~สะพานดาว~
ว่ากันว่ามีคู่รักอยู่คู่หนึ่ง
ถูกฉุดดึงให้จากกันในคืนร้าว
คืนฟ้าปิดมืดมิดและเหน็บหนาว
คืนที่ไร้แสงดาวทอประกาย
ทั้งสองคนต่างให้คำสัญญา
จะคิดถึงกันชั่วฟ้าดินสลาย
อุปสรรคก็มิอาจมากล้ำกราย
แม้ความตายมิอาจพรากเราจากกัน
ทุกค่ำคืนทั้งสองเฝ้ามองฟ้า
อธิษฐานต่อดาราอย่างโศกศัลย์
ขอดวงดาวเห็นแก่รักและผูกพัน
ช่วยให้ฟ้าที่ไกลนั้นพลันแคบลง
เหล่าดวงดาวเห็นใจในคำขอ
ไม่รีรอประชุมตามความประสงค์
ยากเหลือเกินทำให้ฟ้านั้นแคบลง
ฟากฟ้าคงอยู่นอกเหนืออำนาจเรา
จึงแอบรวมตัวเรียงรายที่ปลายฟ้า
เหนือเมฆา มหาสมุทรและขุนเขา
แต่ละดวงทอดสานต่อกันเข้า
ด้วยแสงระยิบวิบวาวเป็นสะพาน
ยามค่ำคืนเมื่อทั้งสองมามองฟ้า
ดาวจะชี้ทางบนเวหาให้ข้ามผ่าน
ให้สองคนได้พบกันดั่งวันวาน
เกี่ยวประสานรักยืนนานตลอดไป
ทั้งหมดนี้เป็นความลับของดวงดาว
ซ่อนอยู่ใต้ฟ้าพราวที่สุกใส
เมื่อพระจันทร์หลับฝันในคืนใด
ดาวจะทำให้คนไกลได้พบเจอ
บนสะพานที่เชื่อมสานด้วยความรัก
หลายคู่จักได้ผ่านพบกันเสมอ
ได้กระซิบถามเรื่องต่างต่างที่พบเจอ
ได้กุมมือพร่ำเพ้อว่าห่วงใย
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
หากคืนนี้ใครลองมองบนท้องฟ้า
และเห็นแสงวับวามตาสะท้อนไหว
สิ่งนั้นคือดวงตาดาวทอดยาวไกล
และนั่นไง ~สะพานดาว~ ในตำนาน
30 สิงหาคม 2545 09:52 น.
ดาวสีหม่น
...ในวันนี้ ใจบอบช้ำ เหลือเกินแล้ว
เปรียบเหมือนแก้ว แตกสลาย เป็นเสี่ยงเสี่ยง
เขาจากลา เขาจากไกล ไม่ยืนเคียง
เขาลาเลี่ยง หลีกลี้ หนีไปไกล
...แต่ก่อนนั้น คำว่ารัก เขาพร่ำบอก
ตามหลอนหลอก ติดตรึงใจ ถึงในฝัน
ตื่นคิดถึง หลับฝันถึง ทุกคืนวัน
เป็นเพียงฝัน ที่สลาย มลายลับตา
...ต่อแต่นี้ ทำอย่างไร ล่ะใจเจ้า
จะลืมเขา ได้อย่างไร ดีล่ะหนอ
คืนและวัน ที่เราสอง เฝ้าเคล้าคลอ
คงต้องรอ จนต้องตาย วายชีวา...
23 สิงหาคม 2545 20:43 น.
ดาวสีหม่น
เป็นดอกไม้ในใจใคร...ฉันไม่ว่า
เป็นดอกฟ้าในใจใคร...ฉันไม่หวั่น
เป็นไม้งามในใจใคร...ไม่สำคัญ
เป็นดอกรักในใจฉัน...เท่านั้นพอ
เป็นดอกรักดอกแรกที่รู้จัก
เป็นดอกรักดอกแรกที่สูงค่า
เป็นดอกรักดอกแรกที่นำพา
เป็นดอกรักที่สูงค่า...เกินกว่าใจ (เกินใจจะไขว่คว้า)
23 สิงหาคม 2545 20:07 น.
ดาวสีหม่น
ฉันจะรอรอเธอพูดคำนั้น
ฉันจะรอยังผูกพันมั่นเสมอ
ฉันจะรอรอดูใจของเธอ
ฉันจะรอได้พบเจอตามสัญญา
เธอจะรอ รอฉัน พูดคำนั้น
เธอจะรอ เพราะผูกพัน มั่นเสมอ
เธอจะรอ จนเราสอง ได้พบเจอ
เธอจะรอ ใช่ฉันเพ้อ อยู่คนเดียว
หน้าส่วนตัว
836
