14 ธันวาคม 2553 11:15 น.
ดาวศรัทธา
บาปบุญคุณโทษสารพัด
ไม่ต้องเสียอัฐซื้อหา
เชิญทำได้ตามอัตตา
คอยค่ารับผลตอบแทน
โอกาสส่งท้ายปีเก่า
ลองเข้าทบทวนถึงแก่น
บาปกรรมเคยทำทั่วแดน
ฝังแน่นค่อยหายคลายดล
สำนึกผิดชอบชั่วดี
นำชี้ชวนปรับสับสน
บาปซ้ำกรรมซัดอัดตน
ทานทนรับกรรมทำเอง
บาปที่เคยฆ่าชีวิต
ผลผิดติดปมข่มเหง
มดยุงน้อยใหญ่ไม่เกรง
บรรเลงประหารผลาญไป
บาปที่ฉ้อฉลปล้นลัก
เบาหนักทรัพย์สินน้อยใหญ่
สลึงเฟื้องเคยคดโกงใคร
จำได้ไม่ได้ไม่เว้น
บาปที่คบชู้สู่สาว (ชาย ? อิอิ)
กี่คราวชื่นชอบลอบเล่น
ผิดผีหลบเลี่ยงเบี่ยงเบน
กรรมเวรเวียนวนหนทาง
บาปที่โกหกตอแหล
ยุแหย่ยุแยกแตกต่าง
โป้ปดมดเท็จอำพราง
เท็จจริงครึ่งกลางปะปน
บาปที่เสพดื่มเมรัย
สติสตังเฉไฉสับสน
เมามายหมดถึงครึ่งคน
ทบผลพาผิดสารพัน
สิ้นปีสำนึกถึงบาป
กำหราบรื้อถอนผ่อนผัน
เลิกรารอยบาปคราบนั้น
คงได้มีวันพ้นภัย .... เทอญ
“ ปีใหม่ ขอให้พ้นทางบาปโดยทั่วกัน”
13 ธันวาคม 2553 03:11 น.
ดาวศรัทธา
บุญที่เกิดเป็นมนุษย์
เมืองพุทธแผ่ไทยไพศาล
ใต้ร่มโพธิสมภาร
เนิ่นนานมาจนปานนี้
บุญที่พอมีปัญญา
พอหาหนทางแสงสี
มีแรงพอทำกรรมดี
พอที่ลดละอบาย
บุญที่มีบุญมาฝาก
น้อยมากตามคนขวนขวาย
ไม่อั้นไม่มีเสียดาย
แจกจ่ายให้ทั่วทุกคน .....
“..ขอให้สุขสวัสดี ตลอดปีใหม่ ทุกๆคน..”
13 มิถุนายน 2553 02:44 น.
ดาวศรัทธา
๏ อนาถไทยทำบอดบ้า หน้าด้าน
ชนชั่วยังสำราญ ร่อนร้าย
กรรมบาปก่อวันวาน เมืองหม่น
หยามย่ำสยามคล้าย แผกพ้องไทชน
๏ ลากไส้แถก่นฟ้อง ใครใคร
อัปยศตนสุมไฟ กลับเร้น
พาพวกพล่านกรุงไกร กลาดเกลื่อน
ริบสิทธิ์ขู่ครองเค้น คลั่งแค้นเคียงนาย
๏ หมายทำลายเปลี่ยนบ้าน แปลงระบอบ
ปลุกปั่นผิดเป็นชอบ ยอกย้อน
ทำผิดหลบกลัวสอบ จริงแผ่
เรียงเรื่องราวรุมร้อน ร่างร้ายรุนแรง
๏ แฝงตัวคอยเคียดแค้น อาฆาต
เหมือนเช่นไม่เห็นชาติ ชอกช้ำ
ผูกจิตคิดพยาบาท จองบาป
หาเหตุปมสาปซ้ำ เสื่อมสิ้นดีงาม
๏ ความจริงใครก่อร้าย กินเมือง
ลามลากจนเปล่าเปลือง แหล่งหล้า
แตกสีต่างแดงเหลือง หลายหลาก
แยกแผ่นดินไทยท้า ไพร่พื้นดินเดียว
๏ บิดเกลียวดื้อดุ่มด้าน ปรองดอง
ลวงโลกอหิงสาจำลอง ซ่อนซ้อน
กำลังฝ่ายแอบกอง มือฆ่า
โยนผิดเผาตลบต้อน กลบทิ้งคดีตน
๏ คนเปิดทางกลับย้อน เผด็จการ
งำเงื่อนปมสังหาร บิดเบี้ยว
คนโทษที่หนีซาน ซบทั่ว
ใครผิดใครหลีกเลี้ยว หลบเร้นโทษทันฑ์
๏ สาปสั่งมันหมกไหม้ นรกกูล
ชาติป่วนชนอาดูร ยิ่งย้ำ
กรรมใครก่อคงคูณ สนองตอบ
คืนกลับคนกรีดกล้ำ กร่างพื้นดินสยาม ....๚
12 พฤษภาคม 2553 12:05 น.
ดาวศรัทธา
คุยข้ามคืนฝืนนั่งริมฝั่งน้ำ
ไม่กรายกล้ำผิวกายสายสมร
เพียงพูดจาพาทีวจีวอน
ทุกบทตอนจดจำคอยย้ำเตือน
เพียงครั้งเดียววันเดียวค่ำคืนเดียว
แต่เศษเสี้ยวจับใจหาใครเหมือน
หลายสิบปีที่ห่างไม่จางเลือน
ยังมาเยือนรอยรักสลักใจ
รอยที่ผ่านคืนนั้นตะวันรุ่ง
วันที่มุ่งปรุงจิตพิสมัย
แผลสวาทบาดคารอยอาลัย
ครวญคิดไปใจจะขาดอยู่รอนรอน
รสรักที่มีทุกข์ทรมาน
แทบวายปราณผลาญกายเกินถ่ายถอน
คิดถึงรักรวยรินไม่กินนอน
เฝ้าอาวรณ์เวียนวนจนอ่อนใจ ...
" สายสวาท
ใจแทบขาดเมื่อยามคิดถึงเจ้า
ตั้งแต่ย่ำ สุริยน จนรุ่งเช้า
แสนจะเปล่าเปลี่ยวใจไม่นิทรา ......"
6 พฤษภาคม 2553 21:19 น.
ดาวศรัทธา
"..คือคนไทย" ใช่ทาสประกาศก้อง
ความปรองดองผองไทยกลับให้หา
เพราะแบ่งข้างต่างเขลาเบาปัญญา
บ้างบอดบ้าพาป่วนกวนแผ่นดิน
ความปรองดองต้องบอกต้องตอกย้ำ
คลายเงื่อนงำสำแดงแฝงกังฉิน
ฝังรากลึกลามบ่าทั่วธานินทร์
กัดเกาะกินไพร่เจ้าโคตรเหง้าตน
ความปรองดอง ต้องยอมออมชอมให้
ใครเป็นใครไกล่เกลี่ยเฉลี่ยผล
ยื่นไมตรีตอบแทนแทนทุกคน
ทนอดทนเพื่อไทยสถาพร
การข่มขู่ขันแข่งแย่งอำนาจ
เข่นอาฆาตมาดร้ายทำลายถอน
เพียงเพื่อพวกพ้องเขาเอานคร
อย่างซับซ้อนซ่อนกลหวังผลปลาย
การปรองดอง รองค้ำอำนาจเถื่อน
ที่บิดเบือนบ้าคลั่งหวังขยาย
เจตนา สันติสุข คงเปล่าดาย
รอให้ถึงวันวายก็สายเกิน
การปรองดอง ต้องทำต้องย้ำบอก
ทั้งในนอกไทยผองต้องสรรเสริญ
ต้องตกลงปลงใจในทางเดิน
ไทยเจริญสุขสันติ์ นิรันดร ...
หน้าส่วนตัว
1757
