6 กรกฎาคม 2551 03:06 น.
ดาวระดา
ด้นทางเทียวเกี่ยวฝันเพื่อฟันฝ่า
ด้วยสองขาหนึ่งใจขึ้นไต่ฝัน
สองเท้าถีบรีบเร่งอย่างเร็วพลัน
มาดหมายมั่นขั้นศึกษามาเป็นทุน
ปั่นสองล้อด้วยแรงปรารถนา
ด้วยใจกล้าหลอมเกลียวมาเกื้อหนุน
สมทบใจสมทบกายให้สมดุล
ลุกใช้ทุนสองเท้าก้าวเดินทาง
ระยะทางห่างไกลหลายพันเมตร
ด้วยมีเจตจดจ่อรอสะสาง
ความเขลาขุ่นขอดหายกลายจืดจาง
สู่รุ่งสางแสงทองผ่องอำไพ
แม่สอนว่าอยากได้ดีต้องมียาก
ทนลำบากตอนนี้มีแก้ไข
ฝนที่ตกตอนเช้าเดี๋ยวหายไป
แดดรำไรส่องทางให้ย่างเดิน
ด้วยคำปลอบหอบฝันสู่วันหมาย
ด้วยเชิงชายทำสิ่งใดไม่ผิวเผิน
ด้วยใจแกร่งแข่งทุกข์ที่เผชิญ
ด้วยบังเอิญเขตหัวใจที่ใฝ่ดี
ขอบคุณจักรยานที่หาญรบ
แม้ต้องพบงานปั่นหลายพันลี้
เจ้ายังทนมาได้ตั้งหลายปี
แม้จะมีเกี่ยงบ้างเพียงบางครา
ขึ้นชื่อใฝ่ดีแม้มีอุปสรรค
มาขวางกักเพียงใดไม่กังขา
ถึงจะผ่านการไหลน้ำในตา
ได้วิชาเป็นแกนแสนคุ้มทุน
3 กรกฎาคม 2551 16:14 น.
ดาวระดา
ฝนรินหยดรดชายคาหญ้าแฝกฝา
หยดน้ำตาข้าโถมถั่งดั่งสายฝน
ความทุกข์ทิ่มลิ่มใจให้เวียนวน
ยากหลุดพ้นหนทางรื่นชื่นอุรา
หวนรำลึกตรึกตรองยิ่งหมองยับ
มาขยับจับใจให้ผวา
เคยมีแม่อยู่เรียงเคียงชายคา
คอยดูฝนหล่นฟ้ามาสู่ดิน
แม่เคยรองรับฝนที่หล่นไหล
เก็บกักใช้ไว้เผื่อเมื่อฝนสิ้น
แต่วันนี้สายฝนคลั่งที่หลั่งริน
ไร้แม้กลิ่นคนรองน้ำระกำทรวง
ปล่อยให้ฝนหล่นหายชายคาแฝก
แล้วค่อยแทรกสู่ดินสิ้นคนหวง
หากแม่อยู่คงเร่งเพ่งตักตวง
เพราะความห่วงน้ำหมดอดทั้งครัว
ขอบพระคุณเจ้าของภาพด้วยนะครับ
2 กรกฎาคม 2551 13:10 น.
ดาวระดา
สายธารเทียวเลี้ยวผ่านหน้าลานวัด
เด็กน้อยนัดลัดเล่นว่ายให้กายฉ่ำ
ลงกระโดดโลดโผนกระโจนดำ
ลงเหยียบย่ำโคลนเล่นเป็นสุขใจ
คอยระวังหลบเรือเมื่อแล่นผ่าน
เกรงประสานเรือลากยากแก้ไข
สัญชาตญาณขานรับให้หลบภัย
ถึงแม้วัยยังเยาว์เจ้าใคร่ครวญ
บ้างขึ้นปีนต้นแสมแลกระโดด
ช่างลิงโลดแสนสุขใจไม่กำสรวล
เสียงคนลุ้นด้านล่างพ่างเชิญชวน
ขดตัวม้วนหวีดหวิวสู่ผิวธาร
ส่วนหลวงพี่นี้หมายมาหักห้าม
เดินมาปรามย่ามใจใครจะหาญ
มาต่อกรกับคำสั่งฝั่งสมภาร
มิได้ต้านค้านขอรอเวลา
จำใจแยกแตกกันในวันนี้
โอกาสดีมีถึงจึงค่อยหา
จึงค่อยพบสบกันอย่าโศกา
หากหลวงตาไม่อยู่ได้รู้กัน
หน้าส่วนตัว
1312
