31 สิงหาคม 2550 13:01 น.
ดาวระดา
ป่าอีสานเมื่อกาลกันยามาส
งามระดาษดื่นตื่นใจในไพรเขียว
หมู่แมกไม้ไพรพนาน่าชมเชียว
เหล่ากระเจียวเจ้าผลิดอกออกสีงาม
เจ้าแมลงทับจับแสงสุริยา
ดังเทวาแต่งมาน่าเกรงขาม
สีเข้มเขียวเหลือบทองส่องฟ้าคราม
หมดคำถามหากใครได้มายล
สมอไทยพันธุ์ดกกระบกด้วย
ต่างก็ช่วยป่าพรรณนั้นมีมนต์
ด้วยชอุ่มชุ่มชื่นรื่นกมล
ป่าจึงดลดวงใจใฝ่ฝันหา
ป่าอีสานเมื่อกาลกันยามาส
รุกขาชาติช่างงามล้นจนเหลือตา
งามเกินกว่าที่ถ้อยคำพรรณนา
อีกคุณค่ายังหลายหลากมลากมี
ดอกไม้ป่าหลากพันธุ์บานสะพรั่ง
ภมรคลั่งดื่มน้ำหวานกันสุขี
ดื่มให้อิ่มชิมให้พอแล้วจรลี
รอเป็นปีกว่าจะเผยให้เชยชม
ด้วยอีสานในกาลอื่นไม่ชื่นนัก
ต่างรู้จักถึงความแล้งแห้งสะสม
เป็นรอยแยกแตกระแหงทั่วพื้นพรหม
ขาดอุดมไปแค่หยิบพริบตาเดียว
ป่าอีสานหมดงามยามฝนหมด
แสนรันทดหดใจในไพรเขียว
อีกหลายเดือนกว่าฝนด้นทางเทียว
ป่าก็เหี่ยวคนก็หดสลดใจ
ตรองอีกทีนี่คือสัจธรรมโลก
ต้องมีโศกสุขเศร้าเคล้ากันไป
มีเกิดและดับสลับกันอย่าสงสัย
ต้องทำใจยอมรับความผันแปร
31 สิงหาคม 2550 00:25 น.
ดาวระดา
เข้าป่าก่อนฟ้าเปิด
เห็ดรสเลิศรอเราอยู่
อย่าช้ารีบมาดู
เห็ดมากมายอยู่ใต้โคน
มองไกลอาจไม่ชัด
ต้องเจนจัดเตรียมกระโจน
เข้าใกล้จะได้โดน
กลิ่นหอมเห็ดอยู่ลางลาง
เสียมน้อยคอยงัดขุด
ต้องเร่งรุดก่อนฟ้าสาง
เดี๋ยวใครมาพบพลาง
ขอแบ่งปันพลันเสียใจ
ด้วยของมีไม่มาก
มันกระดากจะให้ใคร
ครอบครัวเป็นครัวใหญ่
จำต้องเก็บเห็ดหลายกำ
แลดูเหมือนใจคับ
ก็ต้องรับเพราะจนจำ
แม้ไม่ใฝ่กระทำ
น้องตาดำยังรอกิน
วิถีคนเก็บเห็ด
ใจดั่งเพชรแต่ดูหิน
ค่าน้อยด้อยเพียงดิน
อย่าดุด่านินทาเลย
30 สิงหาคม 2550 10:03 น.
ดาวระดา
ความจนเขาว่าไว้ ควรตรอง
เป็นสิ่งคนเมียงมอง ว่าด้อย
หากเดินย่ำลำพอง เขาหมั่น ไส้เอย
หยามหมิ่นดูถูกถ้อย เถื่อนซ้ำ หมางเมิน
29 สิงหาคม 2550 13:05 น.
ดาวระดา
เมื่อตะวันใกล้ตกตรงขอบเขา
เตรียมนอนเนาเข้าเรือนอย่าเชือนแช
มิฉะนั้นอาจตายวายดวงแด
เหนื่อยใจแท้ไฟใต้ยังลุกโชน
ด้วยความคิดริแยกแตกเป็นสอง
ถึงได้นองเลือดสาดกราดทโมน
เป็นคนดีไม่ชอบใจอยากเป็นโจร
ห่างไกลโพ้นศีลธรรมนำจิตใจ
เมื่อตะวันใกล้รุ่งพุ่งเหนือขอบเขา
รีบนับเอาญาติตัวครบครัวไหม
จะเกิดซ้ำอย่างนี้อีกเท่าใด
เผ่าผองไทยไม่รู้รักสามัคคี
ขออนุชนรุ่นใหม่ให้รู้แจ้ง
การคิดแบ่งชาติไทยใช่สุขี
สู้อยู่ด้วยกันได้ด้วยไมตรี
แผ่นดินนี้ยั้งยืนอยู่คู่คนไทย
29 สิงหาคม 2550 12:56 น.
ดาวระดา
อาศิรวาทบาทองค์ราชินี
พระผู้มีเตชะคุณบุญญาธัญ
เคียงข้างบาทบงองค์ราชันย์
คุณอนันต์คณานับกับแผ่นดิน
ปวงชาวไทยได้ซาบซึ้งกรุณา
พระเมตตาแผ่ท้นทั่วธานินทร์
พระทรงเป็นฉัตรคู่พระภูมินทร์
ทรงงานศิลป์สร้างอาชีพเหล่าประชา
ทรงโศภิษฐ์ด้วยพระทัยแผ่ไพศาล
ทรงประทานสร้างสุขไปทั่วเหล้า
บารมีมลากล้นพรรณนา
น้อมสักกา-ระองค์ทรงพระเจริญ
หน้าส่วนตัว
836
