5 มีนาคม 2549 18:58 น.
ดาวฟ้า
เจ็บปวดเมื่อย้อนเวลาไปหาความทรงจำของฉันกับเค้า
นับตั้งแต่วันแรกที่ความรู้สึกดีๆก่อตัวขึ้น วันนี้คงเหลือแต่ความทรงจำ
มีคนเคยพูดเอาไว้ว่า ไม่มีความรักใดที่ปราศจากการคาดหวัง
ใช่....ในความรักก็ย่อมมีการคาดหวัง คำสัญญาที่เค้าเคยให้ไว้
มันทำให้ฉันมีความหวังกับคำสัญญาและเชื่อมั่นมาตลอด
วันนี่ เธอได้ทำให้ฉันได้รู้ว่า คำสัญญาเป็นเพียงแค่คำพูดหนึ่ง
ที่ไม่ต่างอะไรไปจากคำพูดลอยๆทั่วไป มันจะมีความหมายอะไรกับฉันอีกล่ะ
ในเมื่อเธอที่เป็นคนพูดยังลืมมันเลย นี่หรอที่เธอยังรักฉันอยู่
ฉันผิดหรอที่ความห่วงใย+ความใส่ใจที่ฉันมอบให้เธอ มันกลายเป็นความรำคาญที่เธอไม่ต้องการ ฉันผิดหรอที่ฉันรักเธอ มันคงผิดมากที่เรารักกัน
เธอบอกว่าเธอจะเดินไปบนเส้นทางเดียวกับฉัน ฉันรู้ว่าเธอเดิน
แต่ก้าวของเราคงไม่เท่ากัน ไม่รูว่าฉันก้าสวเร็วหรือเธอก้าวช้า
หรือฉันยังยืนอยู่กับอดีตงันสวยงาม ส่วนเธอเดินอยู่บนความจริงที่ไม่มีฉัน
บอกฉันหน่อยสิว่าฉันควรจะทำอย่างไรต่อไป วันนี้มีเธอแต่หัวใจของเธอ
ไปจากฉันตอนไหนก้อไม่รู้....
ฉันจะทำอะไรได้อีกหรือ...
ใครก้อได้บอกฉันที ว่าฉันจะเอาหัวใจเธอกลับมายังงัย
หรือว่าปล่อยให้หัวใจของเธอโบยบินไป
และให้ฉันยอมรับว่าวันนี้เราไม่ได้มีกันและกันอีก....?????