15 สิงหาคม 2550 16:10 น.
ดาวประกายพฤกษ์
นั่งพักก่อน....คนดี
เหนื่อยเต็มที่อ่อนล้า..จะได้หาย
นอนพักเถิดหลับให้สบาย
ฉันจะดูแลเธอข้างกาย...ไม่จากแม้นาที
ทุกข์มามากพอแล้วลืมไป
ค่อย ๆ เริ่มวันใหม่..ทิ้งมันตอนนี้
จะคิดมากไปทำไมเมื่อความหวัง..ยังมี
และสัญญาว่าฉันคนนี้จะเคียงข้างเธอ..
15 สิงหาคม 2550 16:03 น.
ดาวประกายพฤกษ์
ก้าวต่อไปนะอย่าท้อ
ความฝันรอแค่เราก้าวไปหา
ยามอ่อนล้าแค่เพียงเธอพักสักครา
เมื่อยามหายอ่อนล้า เริ่มต่อไป..
ฉันอยู่โค้งฟ้าทางนี้
จะส่งใจช่วยคนดี ไม่ไปไหน
จะส่งทาง EMS ลัดฟ้าไปกับความห่วงใย
ร้อยความจริงใจเป็นมาลัย (รัด) คล้องคอเธอ...
9 สิงหาคม 2545 15:35 น.
ดาวประกายพฤกษ์
สองมือโอบอุ้ม...ฟูมฟัก
ประคองพักตร์รักเจ้ามิจางหาย
สตรีหนึ่งนางนี้รักเจ้าตราบวันตาย
ฟ้ามลาย..มหาสมุทรเหือดมิคลาย
....รักนิรันดร์.....
13 กรกฎาคม 2545 14:32 น.
ดาวประกายพฤกษ์
กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว..เมื่อต้นเดือน
ได้มีเพื่อน...ร่วมชีวี...วิถีกลอน
นามหนึ่งนั้นสั้นๆว่าโคลอน
อีกนางหนึ่งเป็น(monki)วานรน่ารักดี
ยังมีม้าประหลาดจากก้านกล้วย
กลอนสลวยถ้อยถอยเรื่อยไปอย่างนี้
หยิบมาเรียงจับมาร้อยถ้อยวจี
ด้วยเพราะมีจิตรักสมัครมิตร..อย่าคิดเคือง
13 กรกฎาคม 2545 13:32 น.
ดาวประกายพฤกษ์
คงเพราะโลกนี้มีปลาเค็ม
ฉันจึงรักเธอเต็มหัวใจ
อาจเพราะโลกนี้มีผัดไทย
ฉันจึงอยากอยู่ใกล้ๆเธอ
หรือเพราะทะเลกว้างใหญ่
ฉันจึงอยากมีเธอเคียงข้างใจเสมอ
เอ๊ะ..หรือว่าเพราะรักเธอ
ได้พบเจอรักแล้วไม่อยากไปไหน
แค่มีเธอตรงนี้
ได้ค้นพบได้มีความหมายในหัวใจ
โลกใบหนักเลยดูสดใสกว่าที่เคย
และไม่เคยมีใครทำได้เลย..แค่เพียงเธอ
หน้าส่วนตัว
1587
