26 มกราคม 2554 20:26 น.
ดาว อาชาไนย
ริเริ่มเปิดโครงการงานสร้างรัก
ให้พึ่งพักหัวใจในยามเหงา
ผู้มีรายได้น้อยค่อยผ่อนเอา
เธอมาเข้าอาศัยได้ทันที
ใครสนใจให้เขียนใบสมัคร
ประวัติรักทั้งมวลอย่างถ้วนถี่
กรอกสูงต่ำดำขาวเข่ายาวดี
ผอมอ้วนพี่อายุระบุไป
เปิดจองแก่ผู้ช้ำกำพร้ารัก
มิมากนักสี่ห้องเชิญจองได้
จะดูแลทั้งตัวและหัวใจ
และจะไม่มีร้างเหินห่างกัน
ถึงเวลาอาหารเธอพานหิว
เชิญชี้นิ้วตรงรี่มาที่ฉัน
จะยอมเป็นอาหารอันหวานมัน
มอบมาทันทีให้ไม่รอรา
โครงการเอื้อเพื่อเธอเสนอสนอง
เป็นเจ้าของรักนี้ดีหนักหนา
มีหนี้รักจักสุขทุกเวลา
คอยเตือนตาตื่นใจในค่ำคืน
ยามกลางวันไม่จบสงบนิ่ง
รักสร้างสิ่งสวยหมดดูสดชื่น
จะคอยเอื้ออาทรนอนนั่งยืน
ก่อนคนอื่นจับจองครอบครองไป
ดาว อาชาไนย
26 มกราคม 2554 15:28 น.
ดาว อาชาไนย
อ่านบทกลอนเธอมอบมาปลอบจิต
น้ำผึ้งเคลือบยาพิษมิตรมอบให้
หวานนอกย่อมเป็นลมถ้าขมใน
ยังชื่นใจความจริงยิ่งคำนึง
กับความหลังครั้งเก่าเราเคยปลื้ม
เธอสั่งลืมให้สนิทอย่าคิดถึง
แม้จะเป็นรสหวานซ่านใจตรึง
กลอนเคยซึ้งอย่าจำให้ช้ำตรอม
เคยพบผ่านหวานหวามเหมือนความฝัน
อย่ายึดมั่นไขว่คว้ามาถนอม
เคยสดชื่นรื่นรสจงอดออม
อย่ายินยอมให้ใจเคลิ้มไปนัก
ปากน้อยน้อยน่าพิมพ์นิ่มแนบเนื้อ
เชื่อไม่เชื่อก็พร้อมยอมอกหัก
เพื่อความสุขของเธอผู้เลอลักษณ์
ให้จมปลักเหวไหนใจก็ทน
น้ำใจเธอประทับใจกว่าใครอื่น
จะหยิบยื่นทุกข์นี้สักกี่หน
แม้มีใครมาแทนสักแสนคน
ยังซึ้งมนต์กลอนเธอเสมอมิคลาย
ได้อ่านกลอนเธอส่งตรงมาปลอบ
ความผิดชอบก็รู้อยู่ไม่หาย
ดับไฟรักจึงวอดมอดมลาย
แต่ประกายโชติช่วงกลางดวงใจ
ดาว อาชาไนย