23 พฤศจิกายน 2553 16:36 น.
ดาว อาชาไนย
เมื่อเธอกราบขอพรกับหมอนน้อย
ส่งใจลอยเลื่อนหลีกซีกโลกไหน
อยากจะพบเพื่อถามความเป็นไป
ร่วมเดินในจุดหมายปลายทางรัก
ก็เป็นเพียงส่วนหนึ่งซึ่งส่วนน้อย
จากใจค่อยซาบซ่านหวานประจักษ์
ได้ครึ่งทางแล้วหนาเธออย่าพัก
ค่อยค่อยถักทอฝันวันต่อวัน
ฉันอยู่นี่ฝันถึงเธอเพ้อไกลโพ้น
เธออยู่โน่นจงชื่นในคืนฝัน
เหมือนสื่อกลางทางใจให้พบกัน
ถึงฟ้าคั่นจะแคบจนแนบใจ
ดวงดาวเอยอย่าละเลยอยู่ลิบลิบ
ช่วยกระซิบความลับกับเธอได้ไหม
ว่าอยากเห็นรอยยิ้มพริ้มละไม
เห็นดวงตาสดใสงามเลิศเลอ
อยากเห็นสิ่งละเอียดอ่อนซ่อนพรางเร้น
ซึ่งโดดเด่นอยู่ในใจเธอเสมอ
เผยให้เห็นสิ่งนั้นฉันอยากเจอ
จะเก็บเธอในหัวใจไว้พะนอ
ยามเธอหนุนแก้มนิ่มแนบริมหมอน
ได้ยินกลอนจากใจใครไหมหนอ
วานหมอนจูบเบาเบาแอบเคล้าคลอ
หากหน้างอจูบซ้ำให้หนำใจ
ดาว อาชาไนย