26 มิถุนายน 2554 20:36 น.
ดาว อาชาไนย
ขณะเธอไร้คู่อยู่เคียงข้าง
ฉันก็สร้างความฝันมุ่งมั่นหมาย
ขณะเธออดสูอยู่เดียวดาย
ฉันก็คล้ายกับเธอเพ้ออยู่เดียว
ขณะเธอครวญคร่ำร่ำร้องสิทธิ์
ฉันอยากชิดอยากชอบปลอบแลเหลียว
ขณะเธอไร้สุขทุกข์จริงเจียว
ฉันเปล่าเปลี่ยวเช่นกันทุกวันไป
ขณะเธอฝันร้ายคล้ายเจ็บหนัก
ฉันรู้จักเยียวยารักษาไข้
ขณะเธอมีน้ำตาความปราชัย
ฉันจะไล้โลมลูบคอยจูบซับ
ขณะเธอมองโลกอย่างโศกเศร้า
ฉันจะเล่าเรื่องสุขให้ทุกข์ดับ
ขณะเธอรันทดหมดแรงพับ
ฉันจะรับประคองด้วยสองมือ
ขณะเธอไขว่คว้าหาคำหวาน
ฉันจะขานคำวอนอ้อนคำซื่อ
ขณะเธอหวั่นไหวในคำลือ
ฉันจะถือคำสัตย์ปฎิญาณ
ขณะเธอคนดีอยู่ที่ไหน
ฉันส่งใจสู่ขวัญจงฝันหวาน
ขณะเธอมองดาวพราวจักรวาล
ฉันประสานตาตอบมอบรักเธอ
ดาว อาชาไนย
26 มกราคม 2554 20:26 น.
ดาว อาชาไนย
ริเริ่มเปิดโครงการงานสร้างรัก
ให้พึ่งพักหัวใจในยามเหงา
ผู้มีรายได้น้อยค่อยผ่อนเอา
เธอมาเข้าอาศัยได้ทันที
ใครสนใจให้เขียนใบสมัคร
ประวัติรักทั้งมวลอย่างถ้วนถี่
กรอกสูงต่ำดำขาวเข่ายาวดี
ผอมอ้วนพี่อายุระบุไป
เปิดจองแก่ผู้ช้ำกำพร้ารัก
มิมากนักสี่ห้องเชิญจองได้
จะดูแลทั้งตัวและหัวใจ
และจะไม่มีร้างเหินห่างกัน
ถึงเวลาอาหารเธอพานหิว
เชิญชี้นิ้วตรงรี่มาที่ฉัน
จะยอมเป็นอาหารอันหวานมัน
มอบมาทันทีให้ไม่รอรา
โครงการเอื้อเพื่อเธอเสนอสนอง
เป็นเจ้าของรักนี้ดีหนักหนา
มีหนี้รักจักสุขทุกเวลา
คอยเตือนตาตื่นใจในค่ำคืน
ยามกลางวันไม่จบสงบนิ่ง
รักสร้างสิ่งสวยหมดดูสดชื่น
จะคอยเอื้ออาทรนอนนั่งยืน
ก่อนคนอื่นจับจองครอบครองไป
ดาว อาชาไนย
26 มกราคม 2554 15:28 น.
ดาว อาชาไนย
อ่านบทกลอนเธอมอบมาปลอบจิต
น้ำผึ้งเคลือบยาพิษมิตรมอบให้
หวานนอกย่อมเป็นลมถ้าขมใน
ยังชื่นใจความจริงยิ่งคำนึง
กับความหลังครั้งเก่าเราเคยปลื้ม
เธอสั่งลืมให้สนิทอย่าคิดถึง
แม้จะเป็นรสหวานซ่านใจตรึง
กลอนเคยซึ้งอย่าจำให้ช้ำตรอม
เคยพบผ่านหวานหวามเหมือนความฝัน
อย่ายึดมั่นไขว่คว้ามาถนอม
เคยสดชื่นรื่นรสจงอดออม
อย่ายินยอมให้ใจเคลิ้มไปนัก
ปากน้อยน้อยน่าพิมพ์นิ่มแนบเนื้อ
เชื่อไม่เชื่อก็พร้อมยอมอกหัก
เพื่อความสุขของเธอผู้เลอลักษณ์
ให้จมปลักเหวไหนใจก็ทน
น้ำใจเธอประทับใจกว่าใครอื่น
จะหยิบยื่นทุกข์นี้สักกี่หน
แม้มีใครมาแทนสักแสนคน
ยังซึ้งมนต์กลอนเธอเสมอมิคลาย
ได้อ่านกลอนเธอส่งตรงมาปลอบ
ความผิดชอบก็รู้อยู่ไม่หาย
ดับไฟรักจึงวอดมอดมลาย
แต่ประกายโชติช่วงกลางดวงใจ
ดาว อาชาไนย
3 ธันวาคม 2553 15:16 น.
ดาว อาชาไนย
อ่านกลอนกานท์หวานล้ำชื่นฉ่ำนัก
มนต์แห่งรักเริ่มฉายประกายฝัน
ทุกถ้อยแฝงความหมายสายสัมพันธ์
นานกี่วันก็ปลื้มลืมไม่ลง
กอบดอกรักไมตรีช่อสีสวย
ประดับด้วยหัวใจชวนใหลหลง
แอบอกอุ่นนักหนาพาพะวง
ขอรักคงคุณค่าอย่าแปรปรวน
จะเดินข้ามสะพานฝันอันหวานชื่น
หลับหรือตื่นเชื่อใจไม่ผันผวน
สิ่งสุขศรีมีกันน่ารัญจวน
อยากอบอวลรักเรานานเท่านาน
หวังไมตรีทอดให้ไม่ขาดหาย
ทอถักสายโซ่ทองคล้องรักหวาน
หากบุญเราเคยสร้างปางก่อนกาล
ขอพบพานสมหวังดังใจปอง
จะวันนี้หรือรุ่งวันพรุ่งนี้
อยากให้มีเราอยู่เป็นคู่สอง
แม้กลัวนักกับคำรักสำรอง
ใจก็ปองปรารถนาพาดึงดัน
ความรู้สึกลึกลับอันซับซ้อน
ประหนึ่งพรเพรียกสู่ประตูฝัน
แว่วแว่วหวานปานมนต์เพลงคนธรรพ์
กล่อมสวรรค์ความรักคอยกวักมือ
ดาว อาชาไนย
2 ธันวาคม 2553 20:45 น.
ดาว อาชาไนย
สัททุลวิกกิฬิตฉันท์ ๑๙
สรวมชีพอาศิรวาทราชสดุดี
จงรักพระจักรี นรินทร์
ร้อยกรองร้อยมธุรสประณตนฤบดินทร์
เทิดไท้สยามินทร์ ถวาย
นบสักการะพระองค์ ธ ทรงพระคุณหลาย
สุดสรรจะบรรยาย ประมาณ
ที่ห้าธันวเฉลิมพระชนมลุวาร
น้อมจิตลิขิตกานท์ ประพันธ์
กราบเบญจางคประดิษฐ์บุชิตพระอรหันต์
องค์พุทธเจ้าอัน อุดม
กราบสักการะพระธัมมะล้ำวรบรม
พ้นทุกขสุขสม มนัส
เคียมคัลคารวะองค์พระสงฆ์สุปฎิบัติ
สืบศาสนาดัด นิกร
อัญเชิญรัตนตรัยถวายชยพระพร
แด่องค์พระภูธร สราญ
ขอจงทรงพระเจริญพระชนมยุกาล
ร้อยพรรษะเศษนาน พระชนม์
ด้วยเกล้าพ้วยกระหม่อม ขอเดชะ
ข้าพระพุทธเจ้า นายจำลอง สนธิรัตน
หน้าส่วนตัว
1760
