เผื่อหัวใจไว้เจ็บหนักถ้ารักเขา หากต้องเศร้าเจ็บช้ำทำใจแล้ว ทางข้างหน้าอนาคตอาจหมดแวว คงไม่แคล้วดื่มด่ำกับน้ำตา ถึงวันนี้ไม่เหลือไว้เผื่อเจ็บ เพียงอยากเก็บหวังวาดวันปรารถนา ความสุขยังไม่เผยคำเอ่ยลา ขอไขว่คว้าสุขไว้ให้เพียงพอ ให้เขากอดความฝันของฉันไว้ เพื่ออุ่นไอไฟฝันวันที่ขอ ในอ้อมอิงแอบแนบพะนอ สมกับวันที่รอมาเนิ่นนาน ไม่อยากให้ข้ามฝันถึงวันพรุ่ง อรุณรุ่งแสงฉายประกายฉาน คงมองเห็นความเศร้าที่ร้าวราน คงทรมานเมื่ออุษาสางสว่างเยือน