...ขอเพียง...ใครสักคน

ดาราจักร..

  มองท้องฟ้า แสนกว้าง แต่ว่างเปล่า
มองดวงดาว ดาษประดับ แต่ลับแสง
มองดูเดือน สวยสด แต่หมดแรง
มองกี่ครั้ง เหมือนเสแสร้ง ดูแกล้งทำ

  มองดูทาง ข้างหน้า หาสิ้นสุด
คอยมีมือ ยื้อฉุด หลุดถลำ
ทั้งเสี้ยนหนาม ตามริม คอยทิ่มตำ
มองจุดหมาย มืดดำ เฮ้อ...ทำไม

  มองดูตัว หัวใจ ใยหมองหม่น
ทั้งสับสน ระคนเศร้า เคล้าอ่อนไหว
มีใครหรือ ยื่นมือช่วย ให้พ้นไป
นอกจากใจ ที่อับจน ไร้หนทาง

  ยามมืดมน จนปัญญา ใครมาช่วย
โลกหมดสวย ใครให้รัก พักเคียงข้าง
ใครหรือใคร จะบิดเบือน ภาพเลือนลาง
ให้ส่องแสง สว่าง กลางหัวใจ

  ใครจะช่วย ฝ่าฟัน กับปัญหา
ทางข้างหน้า ช่วยฉุดยืน เมื่อลื่นไหล
ใครจะสอน ให้ก้าว สองเท้าไป
แม้ถึงใหน ถึงกัน นิรันดร์กาล

ขอเพียงใคร สักคน บนทางนี้
ไม่ต้องดี มีค่า มหาศาล
ขอแค่นี้ ได้ไหม ใจต้องการ
ทุกวันวาน ก้าวผ่านไป ใจรักกัน...