20 พฤษภาคม 2548 15:35 น.
ดาราจักร..
ใช่หรือนี่ ที่เขาเรียก กันว่ารัก
หรือเพียงเรา ทึกทัก ปักใจเชื่อ
ว่าเป็นดั่ง กองไฟ ไว้เผาเนื้อ
ที่คอยเหยื่อ ผู้โง่เขลา บินเข้าไป
นี่หรือรัก ที่เขาว่า ดีเลิศหรู
อยากจะรู้ ว่าเป็นจริง ทุกสิ่งไหม
ถ้าสิ่งหนึ่ง คือน้ำตา คราจากไป
นี่หรือไม่ รักที่ใคร เขาว่ากัน
ผิดหรือเปล่า ที่จมปลัก กับรักนี้
คือรักที่ ไม่มีทาง ไปถึงฝัน
ต้องโง่เขลา เบาปัญญา ไปวันวัน
เฝ้าคอยปั้น รักไว้ ให้เป็นตัว
จะผิดไหม ที่ใจฉัน จะยังรัก
ยังทอถัก รักไว้ ในกะลาหัว
จะอยู่กิน กับครรลอง ความหมองมัว
กับความรัก ที่หลอกตัว กับหัวใจ.....
16 พฤษภาคม 2548 12:38 น.
ดาราจักร..
ทุกราตรี ช่างยืดยาว และหนาวเหน็บ
รู้สึกเจ็บ หัวใจ ทำไมหนอ
หรือเพราะรัก เตือนให้เจ็บ จึงต้องรอ
เพียงเฝ้าขอ รอวัน เธอกลับมา
อยากเอื้อมฟ้า เอื้อมไป ก็ไม่ถึง
เกินกว่าซึ่ง แสนไกล จะไปหา
แค่สองมือ สิบนิ้ว และสองตา
เกินไขว่คว้า หาเธอ อยู่ทีใด
แต่เหมือนว่า เธอยังอยู่ คู่กับฉัน
แม้ว่าความ จริงนั้น มันไม่ใช่
ความเป็นจริง เธอนั้นอยู่ ไกลแสนไกล
แต่ในใจ ยังมีเธอ ตลอดกาล
ยังคงรอ รอเธอ ด้วยความหวัง
รอคอยฟัง เสียงเธอ ร้องเรียกขาน
จะวันนี้ วันพรุ่งนี้ กี่ปีผ่าน
ไม่ว่านาน เท่าไหร่ ใจยังรอ
จะร้อน จะฝน จะหนาว
จะยาว จะยืด กี่พ.ศ.
จะปวด จะร้าว ก็ไม่พอ
ที่จะทำ ให้ฉันนั้น เลิกรอเธอ.../font>