18 ตุลาคม 2547 20:32 น.
ดาราจักร..
น้ำตาไหลผ่านแก้ม
ดังของแหลมแซมทิ่มตำ
ทุกระทมชอกช้ำ
ไม่สุขหนำเหมือนนานมา
ท้องฟ้ามืดมัวมน
ไร้ตัวตนบนเวหา
ล่องลอยปล่อยเวลา
หลายปัญหารุมล้อมลน
ตาปิดจิตโศกศัลย์
ดังดวงจันทร์มัวหมองหม่น
เรื่องชีวิตจิตสับสน
มาปะปนล้นดวงมาลย์
ความท้อเยือนชีวี
ล้วนทวีความร้าวราน
จุดไฟให้เผาผลาญ
ยังรังควานแม้ห่างไกล
อ่อนล้ามานมนาน
โดนเผาผลาญทั้งกายใจ
จะลุกขึ้นสู้ใหม่
ด้วยหัวใจที่ยังมี
ลุกขึ้นสู้แม้ปางตาย
จะท้อได้แต่ห้ามหนี
รีไซเคิลดวงฤดี
ตื่นซักที่นะตัวเรา
/-/-/-/-//-สู้เขานะ/-//-/-/-/
17 ตุลาคม 2547 19:49 น.
ดาราจักร..
สายลมหนาว มาเยีอน กลาดเกลื่อนถิ่น
ดอกออกกลิ่น ชวนชื่น ระรื่นหอม
หลากสีสัน เติมแต่ง แมลงตอม
รวมหล่อหลอม ละเลง บนโลกา
แนวภูผา นภาลัย และไพรสัณฑ์
ดั่งสวรรค์ อันสวยงาม เราถามหา
รวมอยู่เป็น เพื่อนพื้น พสุธา
สายธารา จะหล่อเลี้ยง เคียงคู่กัน
เสียงนกร้อง ก้องป่า นานาไพร
หลายดวงใจ ยังอยู่คู่ พนาสัณฑ์
แสงหิ่งห้อย ส่องสว่าง ไม่แพ้จันทร์
ล้วนแบ่งปัน พึ่งพา เพื่อชีวี
จงรักษา มันไว้ อย่าให้หาย
แม้นวอดวาย มันจะช่วย ไม่หน่ายหนี
มาร่วมใจ ให้ประจักษ์ กันสักที
เพื่อโลกนี้ รักษาไว้ ให้ยาวนาน
โลก
17 ตุลาคม 2547 10:39 น.
ดาราจักร..
อยากให้ลม ช่วยนำพา ความรักนี่
เสียงดนตรี จงบรรเลง เปล่งสีสัน
จงให้ไฟ ใส่รัก จากตะวัน
ขอดวงจันทร์ พลันส่ง ความรักไป
กำแพงสูง หรือจะขวาง ทางเธอฉัน
กำแพงกั้น รักยังคง ชนะใส
กำแพงมืด รักยังคง เป็นแสงไฟ
กำแพงใจ ก็ไม่หวั่น รักขอครอง
อุปสรรค มากมาย ขวางทางรัก
แต่ก็มัก หมดไป ไม่มัวหมอง
เพราะฉันเชื่อ มั่นในรัก จักสมปอง
รักเราสอง มิอาจแยก แปลเปลี่ยนไป
ความรักนั้น มีทั้งดี มีทั้งร้าย
ความรักนั้น สุขสบาย สายน้ำใส
ความรักนั้น ทุกข์ระทม จมกองไฟ
ความรักนั้น ถึงห่างไกล ไม่ลืมเลือน
ตราบใดดาว ยังคงอยู่ บนฟ้าได้
ตราบใดใม้ ยังไม่ทิ้ง ความเป็นเพื่อน
ตราบใดไฟ ยังให้แสง ไม่แพ้เดือน
ตราบนั้นรัก ฉันยังเกลื่อน ไม่เลือนลาง
15 ตุลาคม 2547 09:35 น.
ดาราจักร..
โอ้พระเจ้า ตดฉันหอม กะไรนี่
โอ้พระเจ้า อึฉันดี บริสุทธิ์ใส
โอ้พระเจ้า ฉี่ฉันเลิศ กว่าใครใคร
โอ้พระเจ้า แต่ทำไม ใจถึงดำ
หน้าส่วนตัว
2583
