27 ตุลาคม 2547 20:34 น.
ดาราจักร..
***พิรุณลอย ค่อยเคลื่อน เกลื่อนเวหา
ดาษดา สายนที สุรีย์แสง
หลายพฤกษา นานาเผ่า เหล่ามวลแมง
ล้วนแฝกแฝง แรงสีสัน อัศจรรย์ใจ
***แนวบรรพต จรดรอบ โค้งขอบฟ้า
ปริณาห์ หาที่จบ มิพบได้
เป็นรั้วล้อม คร่อมพื้น แผ่นภพไตร
รวมโยงใย หทัยรักษ์ อัครยา
***ผืนอรัญ กันทรา มหาศาล
ชลธาร ใหลผ่านมาก หลากสาขา
สายปราณันต์ พลันพัด สะบัดมา
ดวงจันทรา มาเปลี่ยนที่ สุรีย์ไกล
***ยามราตรี รี่ย่างกราย หมายท้องฟ้า
ตระการตา ดาราเด่น เห็นไหวไหว
ระย้าแต้ม แซมเติม เพิ่มพูนไป
วิโรจน์ไกล หทัยรื่น ชื่นเปรมปรีดิ์
***อรุณวรรณ พลันเปลี่ยน เวียนมาหา
อคิราภ์ สง่าสวย ด้วยเจ็ดสี
มวลเมฆา ลอยมาไป ใกล้สุรีย์
ดวงฤดี ชื่นล้ำ สุขหนำใจ
26 ตุลาคม 2547 21:46 น.
ดาราจักร..
สายลมน้อย ลอยละลิ่ว หิ้วความรัก
เสียงทายทัก ผลักใส ให้ใจหวิว
อยากปล่อยใจ ให้พักผ่อน ร่อนลมปลิว
ไปตามผิว ริ้วนภา หาเธอไง
สายลมน้อย ปล่อยอุ่นไอ ไล่ความหนาว
อบอุ่นราว คราวกอดเธอ เพ้อหลงใหล
ความรักตรม ขมขื่น เมื่อเธอไป
ลมอุ่นให้ ใจหวัง ยังคงรอ
สายลมหนาว กราวเข้าใกล้ ไล่ไฟร้อน
ยังอาวรณ์ เธอห่างไกล โอ้ใจหนอ
แต่ลมหนาว ราวกับเพื่อน ช่วยถักทอ
ความรักต่อ ไม่ท้อแท้ แพ้กายใจ
เสียงเพรียกรัก จากลมน้อย ลอยมาหา
ข้ามฟากฟ้า ฝ่าพนา คงคาใส
ลอยละลิ่ว ปลิวลมแล เห็นแต่ไกล
ลงปักใจ ที่ใฝ่ฝัน อันยาวนาน
เมื่อลืมตา เห็นฟ้ากว้าง สร้างสีสัน
สุริยัน พลันอบอุ่น พิรุณหวาน
ดอกไม้สวย เกินเรียงรส พจมาน
ตรึงดวงมาลย์ ประสานรัก ประจักษ์ตา
25 ตุลาคม 2547 11:48 น.
ดาราจักร..
เดือนดวงดาวกระจ่างฟ้า ราตรี
แสงส่องดวงฤดี ทั่วหล้า
ดวงจันทร์เด่นกลางฟ้า รวมอยู่ หมู่ดาว
เติมแต่งแสงระย้า เอ่อฟ้า มากมี
22 ตุลาคม 2547 18:36 น.
ดาราจักร..
มาสู่เมืองรุ่งเรืองไกลในอีกภพ
อยากจะหลบไม่พบแลแต่กลัวหลง
จากถิ่นเดิมด้นมาไกลใจพะวง
ดุจอยู่กรงขังไว้ในราตรี
มากผู้คนปนขวักไขว่ในเมืองหลาย
บ้างมักง่ายบ้างโหดร้ายบ้างป้ายสี
ช่างระอาหน้าเบื่อหน่ายดวงฤดี
อยากหลบหนีลี้ไปไม่กลับมา
ที่ต้องไปใกลบ้านเพื่อด้วยเหตุ
ถึงข้ามเขตจากแดนดินถิ่นภูผา
เพื่อมาเรียนเขียนหนังสือหาวิชา
เมื่อโตมาหางานทำค้ำถิ่นตน
แล้ววันนี้ที่สำเร็จเสร็จศึกษา
ได้เงินมาเพราะขยันหมั่นฝึกฝน
สังคมใหญ่เป็นอย่างไรใจอดทน
กลับถิ่นตนชนบทที่จากมา
^_____^
21 ตุลาคม 2547 19:08 น.
ดาราจักร..
กลิ่นดอกไม้ใคร่ชวนหวนถึงถิ่น
รวยระรินถิ่นอยู่คู่ไพรสัณฑ์
เหล่าพฤกษาชลาลัยในแสงจันทร์
เกษมสันต์พรรณรายสายนที
เคยได้เล่นไต้สุรีย์นทีใส
ร้อยมาลัยหทัยชีนรื่นสุขี
เคยปีนเขาเก็บดอกไม้ใต้พงพี
แต้มชีวีสีสดใสในถิ่นเรา
ต้องจากถิ่นที่ชินมาสู่ฟ้าใหญ่
ปราศพงไพรใจนี้ก็เปลี่ยวเหงา
ไร้ปักษาวารีใหลในบ้านเรา
ใกลถิ่นเก่าลำเนาไพรในป่าดง
หน้าส่วนตัว
1040
