12 ธันวาคม 2547 20:12 น.
ดาราจักร..
ทานตะวัน พลันบาน ประสานสี
ถึงฤกษ์ดี คลี่ดอก ออกรับแสง
ดุจทุ่งทอง รองเรือง เหลืองร้อนแรง
เบิกฟ้าแล้ง แห่งนี้ เป็นสีทอง
หน้าเหมันต์ วันหนาว มากราวรอบ
สายลมมอบ ความปลอบโยน อย่าเศร้าหมอง
มาดูนั่น โน่นไง ทุ่งเหลืองทอง
สายตามอง จ้องเห็น เด่นตระการ
ดอกชูช่อ ล้อเล่น เช่นอาทิตย์
อยู่เนืองนิตย์ จิตสุข สนุกสนาน
ลู่ลิ่วลม ลอยเล่น ตาละลาน
ช่างอ่อนหวาน ดุจธารน้ำ ลำโลกา
เมล็ดน้อย ด้อยค่า หาสวยใส
โดนหว่านไป ในพื้น ดินชื้นหนา
ค่อยค่อยเติบ โตใหญ่ ใหม่ขึ้นมา
จากด้อยค่า มาเป็น เช่นทองงาม
สะท้อนแสง สีใส ในไพรหล้า
บรรเจิดจ้า ท้าดาว พราวสยาม
ดุจคลื่นบก โบกสีสัน อันวับวาม
ร้อยเรียงความ งามงด เกินรสคำ
ช่วยดำรง คงคืบ สืบสานไว้
ด้วยดวงใจ ไทยรักษ์ จักสุขหนำ
ให้ทุ่งทาน แห่งพระเพลิง เริงระบำ
สมกับคำ ร่ำลือ ระบือไกล
เชิญชวนกันไปเที่ยวทุ่งทานตะวันที่ลพบุรีนะครับ
9 ธันวาคม 2547 16:56 น.
ดาราจักร..
เป็นดั่งบาป สาปแช่ง แรงหนักหนา
ถูกตีตรา ว่าชั่ว ที่ตัวสรรค์
ดังผ้าขาว แปดเปื้อน เกลื่อนเผ่าพันธุ์
โดนลังทัณฑ์ วันชั่ว มั่วสร้างมา
บรรพชน คนของกู ผู้สืบสาน
โดนประจาน สันดานชั่ว ตัวกูหนา
วิ่งหนีกรรม ตามตัว ที่กลั้วมา
ตราบเวลา หาจบสิ้น จนชินไป
ตัวกูนี้ ทำกรรม ซ้ำสะสม
มีดสองคม สมกลับตัว ชั่วขับใส
มันเล่นคืน เป็นหลายเท่า ที่ทำไป
ดุจถูกไฟ เผาสิ้น ดวงวิญญาณ
สวรรค์อก นรกใจ ควรใคร่รู้
ว่าจะอยู่ ทุกข์ที่สุด ดุจประหาร
ว่าจะอยู่ สุขสม พรหมวิมาน
จะรับขาน สิ่งใหน ให้เลือกเอา
18 พฤศจิกายน 2547 13:25 น.
ดาราจักร..
เธอไม่รู้จะเดินไปเพื่อใคร.........ใช่ใหม
เธอจะเดินไปเพื่อฉัน..........ได้หรือเปล่า
เพื่อพิสูจน์ว่ารักของเรา........ยังแพรวพราว
ให้หมู่ดาวนำทาง..........เป็นไง
มองดูบนฟ้าเห็น........ดาราจักร
บอกความรักอย่าไปกลัว.......อย่าหวั่นไหว
มองดูเธอแล้วบอก............มันออกไป
ความรักไม่ใช่เรื่องที่ง่ายกว่าใคร...........จะได้มา
ความเชื่อมั่นของเจ้า..........ยังมีอยู่
แค่ให้ใจเธอรู้..........ว่าห่วงหา
จะได้เดินไปเพื่อ.........ศรัทธา
มองดูทางข้างหน้า..........แล้วเดินไป
พร้อมจะเดินไปข้างหน้าอย่าง..........กล้าหาญ
เท้าเก้าผ่านไม่ยั้ง.........อย่างสดใส
ทุกกำลังเดินหน้า.........ข้ามวานวัย
พูดออกไปว่าหัวใจ.......ยังรักเธอ
16 พฤศจิกายน 2547 13:10 น.
ดาราจักร..
รอยระทมขมขื่นในคืนหนาว
รอยแตกร้าวสาวแทรกแหวกเข้าหา
ไร้ความคิดจิตระทมจมน้ำตา
รอโหยหาความรักที่พรากไป
ดาวดวงน้อยหรือคอยโอ๋ให้สุขล้ำ
ความทรงจำยังทิ่มแทงแซงแทรกใส่
เหมือนยาพิษบิดฤดีชีวาลัย
เธอไปใหนไม่กลับมาหาฉันเลย
16 พฤศจิกายน 2547 12:46 น.
ดาราจักร..
ขอเป็นดาวบรรเจิดจ้าบนฟ้าค่ำ
ขอเป็นน้ำฉื่นฉ่ำทะเลใส
ขอเป็นพลังสรรค์สร้างพระเพลิงไฟ
ขอได้ใหมจากใจในภวังค์
หน้าส่วนตัว
3797
