20 กุมภาพันธ์ 2549 18:21 น.
ดากานดำ
ตี ส อ ง ยั ง ค ง น อ น ม อ ง น า ฬิ ก า
น้ำ ต า ริ น ช้ า ช้ า เ กิ น ก ลั้ น ไ ห ว
เ จ็ บ เ ห ลื อ เ กิ น ที่ ยั ง คิ ด ห ล อ ก ใ จ
ว่ า อี ก ไ ม่ เ ท่ า ไ ร เ ข า จ ะ ก ลั บ ม า
ก อ ด ห ม อ น ข้ า ง ห วั ง ส ร่ า ง สิ้ น ค ว า ม โ ศ ก
ว อ น ส า ย ล ม โ บ ย โ บ ก เ ข า คื น ห า
ไ ม่ น า น ห ร อ ก. . . ป ล อ บ ใ จ ทุ ก เ ว ล า
ทั้ ง ที่ ใ จ รู้ ว่ า. . . ย า ก เ กิ น จ ริ ง
เ สี ย ง เ ห ล่ า น ก กู่ ร้ อ ง ดั ง ก้ อ ง ฟ้ า
ร อ ย น้ำ ต า ยั ง ชื้ น ข ม ขื่ น ยิ่ ง
เ ข า จ า ก ไ ป ไ ม่ ฟั ง คำ พ ร่ำ ป ร ะ วิ ง
นึ ก จ ะ ทิ้ ง ก็ ทิ้ ง ไ ป ไ ม่ แ ม้ ล า. . .
6 กุมภาพันธ์ 2549 08:01 น.
ดากานดำ
อีกหนึ่งคราแห่งการเริ่มต้น
อีกหนึ่งหนบทใหม่แห่งใจฉัน
แล้วจึงเริ่มเติมไฟแก่ใจพลัน
หวังรักนั้นเป็นสุดท้ายของปลายทาง
เดินออกจากเส้นทางอันว้างเวิ้ง
ด้วยเชื้อเพลิงเธอเจือเมื่อเคียงข้าง
จุดไฟรักส่องแสงแจ้งสว่าง
บนหนทางพร่างไสวด้วยใกล้เธอ
ฉันฝ่าฟันบั่นผลาญรานระทม
อันคอยฝังรั้งจมตรมเสมอ
เพื่อก้าวไปใกล้ฝั่งดังหวังเจอ
ไม่เพียงเพ้อเผลอไผลไปในอารมณ์
แม้ความหนาวร้าวลึกใจสึกหรอ
ผ่านกี่ฝนทนไม่ท้อต่อขื่นขม
หากแสงรักจักส่องทางพร่างลงพรม
ยังยืนหยัดไม่ล้มซมทรวงใน
เพื่อวันใหม่ชีวิตใหม่อันใสสด
ได้ชิมรสหวานหยดอันสดใส
แห่งความรักอบอุ่นกรุ่นดวงใจ
พร้อมก้าวไปเคียงคู่อยู่เคียงกัน
ฉันก้าว...เธอก้าว...เราก้าว
เธอร้าว...ฉันเฝ้าปลอบขวัญ
ฉันร้าว...เธอโอบกอดพลัน
รักฉัน...รักมั่น...รักเธอ
หน้าส่วนตัว
794
