6 มิถุนายน 2545 06:21 น.
ดับตะวัน
คืนพระจันทร์เต็มดวงล่วงเลยผ่าน
ไม่เนิ่นนานผ่านมานั้นฉันจำได้
จะบอกเล่าราวเรื่องความเป็นไป
คืนวันนั้นจันทร์ใสใหญ่เต็มดวง
ที่พะงันแสงจันทร์นั้นส่องสาด
ริมชายหาดวาดไว้ราวในห้วง
สนุกกันกว่าสิ่งใดในทั้งปวง
ฉันหมดห่วงดวงใจไปด้วยกัน
เสพสุรายาอีพี้กัญชา
ทั้งยาม้ายาเมาเราสุขสันต์
ลืมทุกข์โศรกโรคเศร้าไปโดยพลัน
ราวสวรรค์สรรวาดประหลาดใจ
อยากได้ยาหาได้ งายทุกสิ่ง
อยากได้หญิงยิ่งงายมายมากให้
เพียงสบตาราวว่าเธอรู้ใจ
บอกความในใคร่เฉลยชิดเชยชม
ครั้นยามดึกคึกคักเป็นหนักหนา
ได้อัพยาเข้าทีที่สุขสม
เกียวก้อยนางข้างกายหมายเชยชม
แสนสุขสมรมย์รื่นชื่นฉ่ำใจ
ในดินแดนเสรีที่ฟรีเซ็กส์
ราวหนังเอ็กซ์เซ็กส์หมู่คุณรู้ไหม
สมสู่กันให้สั่นสะท้านใจ
นี่แหละคือไทยแลนด์แดนเสรี
ทั้งหัวดำหัวแดงราวแกล้งบ้า
มั่วทั้งยาบ้าเซ็กส์เลยหรือนี่
หรือเพราะผมหลงมาเกาะอเวจี
มีฟูลมูนปาร์ตี้ที่ครื้นเครง
ที่บอกเล่าราวเรื่องประเทืองรู้
ให้คนใด ที่ไม่รู้อย่าอวดเก่ง
ใช่เพราะว่าปาร์ตี้นี้ครื้นเครง
บทบรรเลงเพลงกามจะตามมา
ทั้งยาบ้ายาอีมีให้เสพ
ราวกับ เรฟ ปาร์ตี้ ที่ ยูทาห์
รัฐแห่งนี้ที่ผมไปอยู่มา
อเมริกาอเมริโกยโดยสันดาน
เขียนมาเตือนเพื่อนพ้องทั้งน้องพี่
สิ่งไม่ดีที่เลวควรเลยผ่าน
อยากให้อยู่ด้วยกันไปนาน นาน
สนุกสนานด้วยใจใช่ใช้ยา
กลับมาอยู่เมืองไทยในคราวนี้
ได้ไปเห็นฟูลมูนปาร์ตี้ ให้ร้อง ว๊า....
เหตุไฉนเมืองไทยไม่ธรรมดา
ผมแทบบ้าเลยเชียวเที่ยวพะงัน
ขอจบไว้ด้วยใจเพียงเท่านี้
กับฟูลมูนปาร์ตี้ที่เกาะสวรรค์
ราวกับว่า เห็นนรกโลกโลกันต์
จะสุขสันต์ฝันบ้าก็ว่าไป......