13 กันยายน 2547 20:13 น.
ดอกไม้ไร้กลิ่น หัวใจไร้สาร
รักของฉันมันเหมือนแก้วบางๆ
ที่ร้าวใกล้จะแตกสลาย
เหมือนหัวใจบองบางดวงนี้
ที่กำลังจะแหลกรานเพราะน้ำมือเธอ
ก่อนเคยรักช่างเอาอกเอาใจนัก
พอนานวันเริ่มจืดจางและจางหาย
เหมือนเฆมหมอกคลาย
เมื่อยามกระทบลม
เธอรู้บ้างหรือยังไง
สิ่งที่เธอได้ทิ้งไว้ก่อนไป
มันคือรอยแผลร้าวลึกในใจฉัน
ไม่มีอะไรมันลบให้มันจาง
เธอทำให้ผู้ซื่อคนหนึ่ง
ต้องอมทุกข์กับแผลใจ
ที่เธอมาสร้างไว้
อย่างไม่ใยดี
อยากถามเธอสักเพียงคำ
ว่าเธอเป็นผู้ชายหรือเปล่า
ไอ้ที่เรียกว่าหัวใจน่ะมีไหม
คิดว่าคงไม่มีหรอกคนอย่างเธอ
ถ้าถึงมีก็คงจะดำๆ
มืดๆมัวจนดูไม่ออกกะมัง
เห็นได้ชัดจากการกะทำ
ที่เธอให้ไว้กับฉันคนนี้ยังไง
13 กันยายน 2547 08:14 น.
ดอกไม้ไร้กลิ่น หัวใจไร้สาร
ดึกๆดื่นไม่หลับไม่นอน
ใจมันเพ้อละเมอหา
อยากพบอยากสบตา
แล้วบอกเธอให้รู้ความในใจ
ว่ามีใครเขารู้สึกคิดถึงห่วงหา
อยากพบอยากเจอเธอทุกเวลา
ไม่รู้เหตุผลเพราะอะไรเหมือนๆกัน
กับสิ่งที่มันเกิดขึ้นกับฉัน
ฉันไม่เคยรู้สึกหวั่นไหว
มาเท่านี้ไม่เคนสนใจใยดีใครเท่าเธอ
หรือที่ฉันเป็นอาจเป็นเพราะเธอ
คือรักแท้ที่ฟ้าสร้างให้ฉัน
ขอให้มันใช่เถอะนะ
อย่าได้ทำร้ายคนอย่างฉัน
ให้ต้องเจ็บช้ำอีกต่อไป
โปรดเมตาเถอะฟ้าจ๋า
ให้ลิขิตเขาคนนี้
มาเป็นคู่ร่วมชีวิต
ของฉันคนนี้
ตลอดไปชั่วกาลละนาน
13 กันยายน 2547 08:06 น.
ดอกไม้ไร้กลิ่น หัวใจไร้สาร
ฉันไม่ได้อกหัก
แต่ชอบแต่กลอนแนวอกหัก
ฉันไม่ได้มีความรัก
แต่อยากแต่งกลอนความรัก
ที่แต่งเพราะใจรัก
ชอบเอาความรู้สึกคนรอบข้าง
มาเป็นที่ตั้งและแต่งออกมา
แล้วเอามาแต่งกลอนหวานๆ
ออกมาเป็นบทกลอนซึ้งๆ
บทกลอนเศร้าให้ได้อ่านกัน
สิ่งที่ฉันแต่งมันเป็นความรู้สึก
ที่ฉันจินตการและฝัน
บางความรู้สึกนั้น
เหมือนครั้งหนึ่งที่ฉันเอง
ก็เคยพานพบและเจอะเจอ
ก็ไม่รู้ว่าเธอคนนั้น
จะเข้าใจตัวฉันไหม
จะคิดว่าฉันหลอกลวงหรือยังไง
คิดยังไงก็ไม่สน
แค่รู้ไว้ที่ผ่านส่วนหนึ่งของบทกลอน
มันมีความรู้สึก
ที่ฉันอยากบอกเธอ
มีความรู้สึกบางอย่างแฝงอยู่
ที่ฉันไม่กล้าพูดออกไป
13 กันยายน 2547 07:54 น.
ดอกไม้ไร้กลิ่น หัวใจไร้สาร
คิดถึง...คืนเหงาๆๆ
คิดถึง...คืนเศร้าๆๆ
คิดถึง...วันฝนพร่ำๆๆ
คิดถึง...คืนและวันดีๆ
คิดถึง..วันที่เธอบอกว่ารัก
คิดถึง...วันที่เธอโทรมาบอกคิดถึง
คิดถึง...วันที่เธอมาหาบอกว่าหวงใย
คิดถึง...คิดถึงความอาทรที่เธอมีให้กัน
คิดถึงทุกอย่างเกี่ยวกับเรา
เกี่ยวกับเธอเกี่ยวกับฉัน
เกี่ยวกับวันคืนที่ดี
ที่ทำให้เราได้มาพบรักกัน
13 กันยายน 2547 07:44 น.
ดอกไม้ไร้กลิ่น หัวใจไร้สาร
อย่าทวงถามความรักจากฉัน
เพราะครั้งหนึ่งฉันเคยมีให้
ให้เธอแล้วหมดทั้งใจ
แต่เธอกลับมองไม่เห็นค่า
แล้ววันนี้จะมาทวงถาม
แล้วประโชยน์เพื่ออะไร
ที่ฉันจะกลับไปให้เธอ
ให้เธอย้ำยี่มันอีกครั้งนั้นเหรอ
ขอโทษนะเธอ
ถึงฉันไม่โกรธไม่แค้นเธอ
แต่คนอย่างฉันมันคนเจ็บแล้วจำ
ไม่ไปตอกย้ำให้เจ็บช้ำอีกซ้ำสองโปรดเข้าใจ
Lovers
0 คน เลิฟดอกไม้ไร้กลิ่น หัวใจไร้สาร
Calendar
หน้าส่วนตัว
670
