ดึกมากแล้วคืนนี้นอนไม่หลับ เพราะกระสับกระส่ายใจไหวหวั่น พยายามข่มใจสารพัน แต่ตัวฉันพร่ำเพ้อเธอเรื่อยมา จึงไม่อาจห้ามได้เพราะใจคิด เรื่องถูกผิดเพ้อเพี้ยนเจียนจะบ้า มีแต่ภาพอาจารย์หวังติดตรึงตรา ในทุกคราน่ารักยิ้มทักทาย เธอก็คืออาจารย์หวังของนิสิต ปากน้อยจมูกนิดงามเฉิดฉาย ภาพยังซึ้งติดตรึงมิรู้คลาย ถึงฟ้าดินสลายไม่ขอลืม