20 ธันวาคม 2554 10:30 น.

ชั่วขณะรอยต่อแห่งการผลิบาน

ฝนร้ายเกรี้ยวกราด
แรงลมกรรโชกกระหน่ำ
ดุจหนึ่งเส้นแส้ยาวยืดบรรจงฟาดตี
ท่ามผิวเนื้ออ่อนนุ่มยอดหญ้า
บ้างมิอาจปรารถนาปฏิพัทธ์ไมตรี
จำยอมทิ้งรากพังพ่ายเรียบราบราวสิ้นแรงฝัน
บ้างมิยอมอ่อนโอน โรยรา
ฝืนหยั่งรากต้านทานสิเน่หาคุ้มคลั่ง
มิยอมจำนนต่อความชุ่มแฉะแห่งผืนดิน
เมื่ออาทิตย์สาดแสง
พื้นดินจักคืนปึกแผ่นเชื่อมร้อยรอยต่อดั่งเดิม

ฝนร้ายเกรี้ยวกราด
แรงลมกรรโชกกระหน่ำ
กำลังเคลื่อนคล้อยไปจากท้องทุ่งความเหน็บหนาว
ช่วงเวลาแห่งการงอกงามครั้งใหม่เดินทางมาถึง
แรกแย้มแห่งรุ่งอรุณ
แดดอุ่นจุมพิตยอดหญ้า
นางฟ้าน้อยแห่งลานดินจึงแย้มบาน

จึ่งชีวิต
เมื่อฤดูมรสุมพ้นผ่าน
ช่วงเวลาแห่งการผลิบานมาเยือน!

ดอกแดด

(ตีพิมพ์ครั้งแรก เนชั่นสุดสัปดาห์ ธันวาคม 2554)