11 สิงหาคม 2545 20:15 น.
ดอกแก้ว
ยอมเสียทุกสิ่ง
ความเหงาที่ฉันมี
เกิดขึ้นมาก็เพราะเธอ
ถ้าเธอไม่รักจริง
อย่าเอ่ยคำว่ารักเธอ
ฉันทุกข์ใจจะขาด
เพราะว่าเธอไม่รักฉัน
ฉันยอมเสียทุกๆสิ่งให้ได้เธอคืนกลับมา
11 สิงหาคม 2545 20:13 น.
ดอกแก้ว
ในโลก..ในทาง..กว้างใหญ่
หลากมวล..ดอกไม้..สีสัน
งดงาม..ในความ..ต่างกัน
มีดอก..ความฝัน..ดอกนี้
ในทุก..ที่ทาง..ถ้วนทั่ว
เจียมเนื้อ..เจียมตัว..เต็มที่
พอใจ..ในความ..พอดี
เพียงนิด..เท่านี้..เนิ่นนาน
เป็นหญ้า..ต้นน้อย..ต้นหนึ่ง
ลึกซึ้ง..ในทุก..สรรพสาร
โบกใบ..ไหวพลิ้ว..แบ่งบาน
เล่นล้อ..กับกาล..เวลา
กับกาล..เวลา..ที่เปลี่ยน
รับรู้..บทเรียน..สูงค่า
บทเรียน..ที่มี...ที่มา
เหนื่อยล้า..สับสน..ปนกัน
แรงลม..ลมแรง..แกว่งไหว
หญ้าลู่..อย่างใจ..ไหวหวั่น
เรียนรู้..อายุหญ้า..นั้นสั้น
แต่อายุฝัน...นั้นยาว
11 สิงหาคม 2545 20:12 น.
ดอกแก้ว
อยากจะแบ่ง..ดวงใจ..เป็นสองรัก
จงตระหนัก..ใช่จะรัก..ทีเดียวสอง
ที่ต้องแบ่ง..เพียงครึ่งใจ..ให้เธอครอง
ส่วนที่เหลือ..ขอจำจอง..ไว้กับใจ
เมื่อวันหนึ่ง..ซึ่งเธอ..นั้นหมดรัก
ถึงอกหัก..เพราะเธอ..มาผลักไส
ก็ยังช้ำ..เพียงครึ่งเดียว..ของดวงใจ
ไม่ร้องไห้..บอบช้ำ..จนเต็มดวง
11 สิงหาคม 2545 20:10 น.
ดอกแก้ว
ความรู้สึกที่ฉันเก็บไว้นาน................แสนนาน
บอกไม่ถูก......กับความรู้สึกนี้
แค่รู้สึก.......เหมือนไม่มีใครข้าง ข้าง
เงียบ เงียบ อ้างว้าง อ้างว้าง
มอง เหมือน หนทาง ช่างเหน็บหนาวเกินทน
มองดูสิ่งต่าง ต่าง ข้างตัว
ไม่น่ากลัว แต่ทำให้อ่อนไหว
ไม่รู้ทำไม....ข้างในใจ
อยากร้องไห้.....จริง จริง
แล้วก็ยัง...คิดถึงวันเก่า เก่า
ที่......ไม่เคยรู้สึกปวดร้าวอย่างนี้
รู้สึกเหมือนกัน.........บ้างไหมคนดี
เมื่อไรจะมา.....สักที......คิดถึงจริง จริง
11 สิงหาคม 2545 20:07 น.
ดอกแก้ว
หากว่าเธอมองฟ้าคืนนี้
จะเห็นว่าสีฟ้าสีหม่นเหงา
และหากว่าเธอมองดูแสงดาว
ก็จะเห็นว่าแสงวาวไม่เหมือนเดิม
เพราะว่าตรงนี้มีแต่ฉัน
ที่อยู่กับความผูกพันในวันเก่า
ไม่มีเธอไม่มีเรา
มีแต่ความเหงาในใจ....
ที่นี่ดาวสวยฟ้าใส
หอมกรุ่นกลิ่นไอป่าเขา
สายลมโชยอ่อนบางเบา
ค่อยลดความเหงาเปล่าดาย
อยากได้ยินเสียงเธอตอนนี้
อยากบอกให้คนดีรู้สึกถึงความสวยใส
อยากบอกเล่าเรื่องราวของหัวใจ
รู้บ้างไหมคิดถึงมากมายนะคนดี...
หน้าส่วนตัว
535
