11 สิงหาคม 2545 20:16 น.
ดอกแก้ว
ไม่รักฉัน..ไม่มีใจ
แล้วมาบอกอะไรเอาป่านนี้
ผ่านเวลามาแสนนาน..กี่ล้านนาที
ปิดบังกันมาเป็นปี..เพื่ออะไร
เธอรู้บ้างมั้ยว่ามันช้ำ
กับสิ่งที่เธอทำกับไม่กี่คำที่เหลือไว้ให้
แล้วรู้รึเปล่าว่าฉันปวดร้าวเท่าใด
ถ้าตอนที่ฉันรักเธอแค่ครึ่งใจ..มาขอจากไป
จะไม่เสียใจอย่างนี้เลย
11 สิงหาคม 2545 20:15 น.
ดอกแก้ว
ยอมเสียทุกสิ่ง
ความเหงาที่ฉันมี
เกิดขึ้นมาก็เพราะเธอ
ถ้าเธอไม่รักจริง
อย่าเอ่ยคำว่ารักเธอ
ฉันทุกข์ใจจะขาด
เพราะว่าเธอไม่รักฉัน
ฉันยอมเสียทุกๆสิ่งให้ได้เธอคืนกลับมา
11 สิงหาคม 2545 20:13 น.
ดอกแก้ว
ในโลก..ในทาง..กว้างใหญ่
หลากมวล..ดอกไม้..สีสัน
งดงาม..ในความ..ต่างกัน
มีดอก..ความฝัน..ดอกนี้
ในทุก..ที่ทาง..ถ้วนทั่ว
เจียมเนื้อ..เจียมตัว..เต็มที่
พอใจ..ในความ..พอดี
เพียงนิด..เท่านี้..เนิ่นนาน
เป็นหญ้า..ต้นน้อย..ต้นหนึ่ง
ลึกซึ้ง..ในทุก..สรรพสาร
โบกใบ..ไหวพลิ้ว..แบ่งบาน
เล่นล้อ..กับกาล..เวลา
กับกาล..เวลา..ที่เปลี่ยน
รับรู้..บทเรียน..สูงค่า
บทเรียน..ที่มี...ที่มา
เหนื่อยล้า..สับสน..ปนกัน
แรงลม..ลมแรง..แกว่งไหว
หญ้าลู่..อย่างใจ..ไหวหวั่น
เรียนรู้..อายุหญ้า..นั้นสั้น
แต่อายุฝัน...นั้นยาว
11 สิงหาคม 2545 20:12 น.
ดอกแก้ว
อยากจะแบ่ง..ดวงใจ..เป็นสองรัก
จงตระหนัก..ใช่จะรัก..ทีเดียวสอง
ที่ต้องแบ่ง..เพียงครึ่งใจ..ให้เธอครอง
ส่วนที่เหลือ..ขอจำจอง..ไว้กับใจ
เมื่อวันหนึ่ง..ซึ่งเธอ..นั้นหมดรัก
ถึงอกหัก..เพราะเธอ..มาผลักไส
ก็ยังช้ำ..เพียงครึ่งเดียว..ของดวงใจ
ไม่ร้องไห้..บอบช้ำ..จนเต็มดวง
11 สิงหาคม 2545 20:10 น.
ดอกแก้ว
ความรู้สึกที่ฉันเก็บไว้นาน................แสนนาน
บอกไม่ถูก......กับความรู้สึกนี้
แค่รู้สึก.......เหมือนไม่มีใครข้าง ข้าง
เงียบ เงียบ อ้างว้าง อ้างว้าง
มอง เหมือน หนทาง ช่างเหน็บหนาวเกินทน
มองดูสิ่งต่าง ต่าง ข้างตัว
ไม่น่ากลัว แต่ทำให้อ่อนไหว
ไม่รู้ทำไม....ข้างในใจ
อยากร้องไห้.....จริง จริง
แล้วก็ยัง...คิดถึงวันเก่า เก่า
ที่......ไม่เคยรู้สึกปวดร้าวอย่างนี้
รู้สึกเหมือนกัน.........บ้างไหมคนดี
เมื่อไรจะมา.....สักที......คิดถึงจริง จริง