4 มีนาคม 2551 18:22 น.
ดอกหญ้าไร้สี
ซ้ำใจนักเมื่อรักมาลาจาก
น้ำตาพรากหลั่งไหลใจกลัดหนอง
เจ็บปวดใจก้มหน้าน้ำตาหนอง
เธอไม่เหลียวมามองคนรักกัน
สี่ปีแล้วไม่แคล้วยังคิดถึง
ใจคำนึงคิดถึงวันเธอลืมฉัน
เราจะเจ็บปวดใจไปเพื่ออะไรกัน
เมื่อรู้ว่าเธอนั้นไม่หันกลับมา
ปล่อยไปเถอะน้ำตาปล่อยให้หลินไหล
วันต่อไปต้องอยู่ได้ไม่โหยหา
ไม่อยากได้ยินแล้วถ้อยคำวาจา
เคยบอกว่ารักกัน แต่กลับลวง
ต่อไปนี้จะมีเพียงแต่ฉัน
ลืมคืนวันที่แสนสุขสรวง
ความสุขใดใดที่ผ่านมาทั้งปวง
จะเก็บไว้ในสรวงสรรค์ครรลาไล
2 มีนาคม 2551 11:49 น.
ดอกหญ้าไร้สี
ไม่รู้ทำไมใจยังคิดถึง
ยังคิดคำนึงว่าเธอจะมาชิดใกล้
ความเป็นจริงเราแค่ผ่านมาผ่านไป
เธอคงไม่สนใจ..ใยดี
หยิบข้อความที่เธอเขียนมาเปิดอ่าน
คิดแค่ฉันผ่านมาผ่านไปไร้ศักดิ์ศรี
บอกให้รู้บ้างสักนิดก็คงดี
หากเธอมีคนใหม่ที่ "รักจริง"
แค่เพียงเอื้อนเอ่ยบอกกันบ้าง
ความอ้างว้างมาเยือนฉันซึ่งเป็นหญิง
จะไม่อ้อนวอนไม่ขอประวิง
ในเมื่อเธอไม่จริงจัง..จริงใจ