4 เมษายน 2545 13:26 น.
ดอกสารภี
สามหนุ่ม
มีสามหนุ่มหลงทางกลางป่าใหญ่
ถูกจับไว้ด้วยมนุษย์สุดโหดเหี้ยม
เป็นชาวเผ่ากินคนได้ใจคงเกรียม
ยังแสนเยี่ยมให้โอกาสพลาดชีวี
แต่ละคนถูกรุมคุมเข้าป่า
ให้ไปหาผลไม้อย่าได้หนี
เพียงสิบลูกเหมือนกันนั้นทันที
อย่างเร็วรี่รีบหาพาสมใจ
คนแรกมาพร้อมมะม่วงช่วงพอเหมาะ
ไม่พูดเยาะหัวหน้าเผ่าเขายิ่งใหญ่
จงยัดผลเข้าก้นอย่าบ่นไป
ครบสิบได้จึงจักรอดปลอดชีวา
มีกฎว่าหน้าอย่าเบี้ยวสุดเสียวยิ่ง
จะฆ่าทิ้งถ้าไม่ครบจบที่หา
หมดทางเลือกยอมหนอทรมาน์
อนิจจาไม่สำเร็จเสร็จชีวี
คนที่สองเปรมปรีดิ์เชอร์รี่เก็บ
รีบนำเหน็บอย่างสบายง่ายสุขี
นับหนึ่งสองคล่องเข้าเก้าพอดี
หัวเราะมีผิดกฎอดเป็นไท
ทั้งสองคนพบกันสวรรค์นั้น
คนแรกพลันถามหน่อยข้อยสงสัย
ทำไมจึงหัวเราะเพราะอะไร
เจ้าสามไงอุ้มทุเรียนเพียรรี่มา....
4 เมษายน 2545 11:02 น.
ดอกสารภี
ฉันเข้าใจในความหมายขยายจิต
ใจมากฤทธิ์รู้ดีนี้เลวชั่ว
บางเวลากล้าไปเหมือนไม่กลัว
รู้สึกตัวเริ่มตระหนักรักความดี
เป็นโชคดีมีธรรมนำดวงจิต
ละภัยพิษร้ายพานนานนักนี่
กลับผ่องใสใจเบาเศร้าไม่มี
ชนะนี้ที่ตนหนทางงาม.....
1 เมษายน 2545 17:16 น.
ดอกสารภี
รับใช้งานการราชตามคาดหมาย
เรื่องดีร้ายรับรู้สู่แก้ไข
มากรับความตามติดคิดเร็วไว
มั่นรับไว้หน้าที่มีในตน...
หน้าส่วนตัว
836
