4 เมษายน 2545 13:26 น.
ดอกสารภี
สามหนุ่ม
มีสามหนุ่มหลงทางกลางป่าใหญ่
ถูกจับไว้ด้วยมนุษย์สุดโหดเหี้ยม
เป็นชาวเผ่ากินคนได้ใจคงเกรียม
ยังแสนเยี่ยมให้โอกาสพลาดชีวี
แต่ละคนถูกรุมคุมเข้าป่า
ให้ไปหาผลไม้อย่าได้หนี
เพียงสิบลูกเหมือนกันนั้นทันที
อย่างเร็วรี่รีบหาพาสมใจ
คนแรกมาพร้อมมะม่วงช่วงพอเหมาะ
ไม่พูดเยาะหัวหน้าเผ่าเขายิ่งใหญ่
จงยัดผลเข้าก้นอย่าบ่นไป
ครบสิบได้จึงจักรอดปลอดชีวา
มีกฎว่าหน้าอย่าเบี้ยวสุดเสียวยิ่ง
จะฆ่าทิ้งถ้าไม่ครบจบที่หา
หมดทางเลือกยอมหนอทรมาน์
อนิจจาไม่สำเร็จเสร็จชีวี
คนที่สองเปรมปรีดิ์เชอร์รี่เก็บ
รีบนำเหน็บอย่างสบายง่ายสุขี
นับหนึ่งสองคล่องเข้าเก้าพอดี
หัวเราะมีผิดกฎอดเป็นไท
ทั้งสองคนพบกันสวรรค์นั้น
คนแรกพลันถามหน่อยข้อยสงสัย
ทำไมจึงหัวเราะเพราะอะไร
เจ้าสามไงอุ้มทุเรียนเพียรรี่มา....
4 เมษายน 2545 11:02 น.
ดอกสารภี
ฉันเข้าใจในความหมายขยายจิต
ใจมากฤทธิ์รู้ดีนี้เลวชั่ว
บางเวลากล้าไปเหมือนไม่กลัว
รู้สึกตัวเริ่มตระหนักรักความดี
เป็นโชคดีมีธรรมนำดวงจิต
ละภัยพิษร้ายพานนานนักนี่
กลับผ่องใสใจเบาเศร้าไม่มี
ชนะนี้ที่ตนหนทางงาม.....
1 เมษายน 2545 17:16 น.
ดอกสารภี
รับใช้งานการราชตามคาดหมาย
เรื่องดีร้ายรับรู้สู่แก้ไข
มากรับความตามติดคิดเร็วไว
มั่นรับไว้หน้าที่มีในตน...
28 มีนาคม 2545 11:45 น.
ดอกสารภี
We sometimes find gifts
In the strangest of places
Like old trunks...
And old trees...
And every shy faces...
The world is a gift,
For God, in His love
Gives us green meadows
And blue skies above.
Givings receiving
Thats really the secret
That lies behind living
So give something each day
And you will find
That its true...
All the gifts of the heart
Will be given to you.
บางเวลาเสาะหาว่าของขวัญ
จะสมกันว่าแดนแปลกแยกหรือนั่น
ดังต้นไม้ในป่าค่าอนันต์
โลกใหม่สรรน่าจะดีมีเพิ่มแดน
รักยิ่งใหญ่ในพระเจ้าเฝ้าเอื้อเฟื้อ
ทุ่งหญ้าเผื่อเขียวขจีดีสุดแสน
ท้องฟ้ากว้างกอปรค่ามาทดแทน
เต็มผืนแผ่นโลกาน่ายินดี
ให้และรับการนี้ชี้เช่นแท้
ความลับแน่แนบชีวิตชิดวิถี
แต่ละวันหยิบยื่นชื่นชีวี
พบจริงนี้ของขวัญพลันรับคืน...
27 มีนาคม 2545 06:57 น.
ดอกสารภี
ทางชีวิต (กาพย์สุรภา24)
มากหนทาง กว้างใหญ่มี ที่สร้างก่อ
เกิดหลายสาย รายเรียงพอ
เยี่ยมแท้หนอ ในโลกา ว่ากันไป
ทั้งบนดิน สิ้นบนฟ้า หราหรูใหญ่
อย่างดีเสริม เพิ่มใกล้ไกล
รถเลื่อนไหล ง่ายไปมา ทุกครายาม
ประดับไฟ ใสสดดอก ออกล้นหลาม
เลิศตกแต่ง แฝงดูงาม
มิครั่นคร้าม คิดใส่ใจ ไปทุกเมือง
ชีวิตเล่า เรามีไหม ให้ฟูเฟื่อง
จักหมายเดิน เพลินรุ่งเรือง
ไร้ขุ่นเคือง ประเทืองจิต คิดเสาะกัน
พระสัมมา ตราไว้ก่อน สอนแข็งขัน
แปดทางมี ชี้นานวัน
คุณอนันต์ แน่ถูกตรง คงควรเดิน
ปัญญาศีล สมาธิ ตริมิเขิน
ขอแต่ใจ ใฝ่เจริญ
แม้นานเนิ่น ตามมรรคแปด แผดเผาภัย...