18 ธันวาคม 2545 22:16 น.
ดอกสองสี
การรักและไม่ได้รับรักตอบเป็นทุกข์
แต่สิ่งที่เป็นทุกข์ยิ่งกว่า คือ การรักใครสักคน
แต่ไม่มีความกล้าพอที่จะบอกให้คนคนนั้นรู้
และต้องมาเสียใจภายหลัง.........
18 ธันวาคม 2545 22:09 น.
ดอกสองสี
ข้ามฟ้า....มาหารัก
ใครจักตระหนักค่า
ผ่านลมชมเดือนเยือนทุ่งนา
หอมกลิ่นดอกหญ้าและป่าไพร
พรายปีกพริ้วเปิดโลกกว้าง
ใครจักโบกโบยตามบ้างไหม
แพดาวพราวดวงพฤกใด
สุกใสเท่าใจ...เจตบิน
ท้องฟ้านั้นว้าเหว่ว่าง
ปีกบางจักกางขวางสิ้น
ปีกรักจักโอบกอดดิน
กระหยับตฤณดินดาวให้พราวตา
ผีเสื้อถักทอรักไม้ดอก
แทนคำบอกจากห้วงห่วงหา
ข้ามจันทร์ตะวันแรงสาดแสงมา
ฝากคิดถึง..ฝากศรัทธา..ทุกคราบิน
ไล้ริ้วโอบทิวหญ้า
ไกวเกี่ยวกิ่งฟ้า..ค่าสู่ดิน
วิถีจรสอนใจให้ติดดิน
วิถีบินสอนจินต์ให้ผินดาว
เพื่อมาทายทักรักโลก
ชวนเธอโบกเบิกฟ้าฟ่อนหาว
อาบเดือนเอื้อมใดในแสงดาว
อุ่นแดดพราวช่วยพาฝ่าไปชม
ข้ามฟ้า...มาหารัก
หนทางไกลนักกว่าสุขสม
ปีกบางยังกางปีกยอมระบม
สักวันเธอคงเห็นค่า....เห็นความรัก
16 ธันวาคม 2545 22:00 น.
ดอกสองสี
ดอกไม้ดอกหนึ่ง...
พิสุทธิ์หอมซึ้ง ตรึงรักภูมรา
เกิดในสวนขวัญ ร่มบรรณศาลา
สีสันโสภา น่าพิศพิงชม
ดอกไม้ดอกนี้.....
ผลัดดอกเปลี่ยนสี มิสร่างสวยสม
เติบวันแต่งวัย ทันสมัยนิยม
คุ้นโลกสังคม คลื่นลมหายใจ