เพียงแรกพบครานั้นถึงวันนี้
ดวงฤดีฝันไฝ่ไปเสนอ
ใจดวงหนึ่งซึ่งสบจบเพียงเธอ
เฝ้าเสนอดวงจิตชิดผูกพัน
ฝนโปรยสายรางโรยแล้วโปรยซ้ำ
ฟ้ากระหน่ำธารหลากมากมหันต์
ระลอกลมโลมไล้ไม่เว้นวัน
ให้ประหวั่นอาทรด้วยร้อนนัย
ฝากสายลมชื่นชื้นในคืนค่ำ
ฝากถ้อยคำเว้าวอนคนอ่อนไหว
คลอลำนำรับขวัญฝากจันทร์ไกว
คนห่างไกลทุกคราวยามหนาวเยือน
ละเมียดหมายไออุ่นละมุนเอื้อ
รักเป็นเชื้อเติมใจใช่ลืมเลือน
ความเข้าใจแทนคำเฝ้าย้ำเตือน
ผูกพันเหมือนดวงจันทร์ตะวันเดียว
29/มี.ค 2556
นำบทเก่ามาเยือน