ระทมรัก

ดอกบัว

จะว่าโศกโศกใดที่ไหนเท่า
กับโศกเราเมื่อรักมาหักเห
เมื่อความรักปักแดแพ้ปรนเปร
คำลวงเล่ห์ลมลวงทรวงระทม

จะว่าเจ็บเจ็บแผลพอแก้หาย
เจ็บเพียงกายทนได้ไม่ขื่นขม
มาเจ็บหนักรักแปรแผลระบม
ทรวงระทมห่อเหี่ยวสิ้นเรี่ยวแรง

เคยมองโลกไสวใสสว่าง
บัดนี้จางลางเลือนเหมือนสิ้นแสง
แววแสงดาววาวเพริดเจิดแจรง
กับหรี่แสงจืดจางคว้างนภา

สุดเหนี่ยวรั้งรักไว้ได้ถนอม
หรือยินยอมประสบพบปัญหา
จะคิดอ่านหาญสู้กู่รักมา
แนบอุราเหมือนเก่าให้เศร้าใจ

ระทมรักหักเหมาเล่ห์ลวง
ให้ช้ำทรวงอดสูสู้ไม่ไว้
เห็นแต่คนเขาอื่นคอยชื่นใจ
รักใครใครสุขสมเราขมทรวง

จะว่าโศกโศกใดที่ไหนเท่า
รักที่เขามองข้ามความแหนหวง
เพราะรักหรอกตรอกย้ำในคำลวง
จึงแหนหวงรักไว้ใจหนึ่งเดียว

โศกแสนในรักนี้......อกตรม
รักหนึ่งดุจผืนพรม....นุ่มเนื้อ
มาแปรเปลี่ยนดั่งปม.....หยาบกราน
ร้อยรักหรือจะเอื้อ.......เที่ยงแท้มารดา

27 มี.ค 2554