31 มกราคม 2554 08:36 น.
ดอกบัว
อำไพเพรงเปล่งแจ้งดุจแสงแข
เปลววาบแลร่ายฤทธิ์สิทธิผล
กัมลาศจำรัสภัทรดล
ท่ามสกลพุทธาสถาพร
วาดหวังไหวในฤทธิ์ลิขิตแสง
พลังแรงพรมหว่างพร่างภัสสร
วิบากร้อนผ่อนวายคลายนิวรณ์
ความหนาวร้อนท่วมทรวงยอมร่วงโรย
เพียรประดิษฐ์ด้วยฤทธิ์ด้วยสิทธิ์ฝัน
สั่งสมสรรค์ศีลศรีพลีโบกโบย
มะหากาณีกาธีราโปรย
สัพพีโพยสุขังพลังญาณ์
ความมั่งมีไมตรีพลีชูช่อ
ย่อมรวมกอกลุ่มเอื้อเกื้อล้ำค่า
บุญสมบัติสั่งสมบ่มบรรณา
จิตศรัทธาขันติศิริชัย
ประพฤติดีน้อมนำประจำจิต
สุจริตในเพียรเวียนฝักใฝ่
ความหนาวร้อนรุมเร้าเคล้าห้วงนัย
ย่อมมลายสูญสิ้นมลทินทรวง
อำไพเพรงเปล่งแจ้งส่องแสงฉาย
วาวประกายพลังดั่งแดนสรวง
แววนภาพราวพร่างว่างภายทรวง
โปรยโชติช่วงห้วงพร่างวางว่างเว้น
31 ม.ค 2554
ดอกบัว
7 มกราคม 2554 20:51 น.
ดอกบัว
อรุณเริ่มฉายแสงส่องแจ้งฟ้า
ท้องนภาจำรัสรัศมี
เส้นสายใยโค้งรัดปฐพี
ถึงวันดีวันเด็กเอกอนันต์
อันเด็กดีมีวิชาหาความรู้
เชื่อฟังครูพ่อแม่ไม่แปรผัน
มีศิลธรรมงามเด่นเป็นสำคัญ
อีกขยันประกอบกิจคิดสร้างตน
ไม่คบเพื่อนอันธพาลสันดานชั่ว
ไม่เมามั่วเหลวไหลไร้เหตุผล
อบายมุขชั่วช้าพาอับจน
หมั่นฝึกฝนตั้งแต่เล็กเป็นเด็กดี
ไม่ดื่มเหล้าเมายาสารพัด
ไม่ริหัดเที่ยวเตร่เท่ทุกที่
ไม่ริเล่นการพนันนั่นไม่ดี
ไม่ต่อยตีก่อเหตุเกิดเภทภัย
จงทำดีมีศีลธรรมถือคำสัตย์
จงประหยัดสัตย์ซื่อคือนิสัย
จงเชื่อฟังพ่อแม่แน่กว่าใคร
ศึกษาใฝ่ความรู้ปูทางตน
อรุญเริ่มฉายแสงสำแดงวาด
งามวิลาสทอรุ้งผดุงผล
ขอเด็กไทยใฝ่คิดผลิตตน
เป็นหลักค้นบ่มสติผลิปัญญา
7 ม ค. 2554
ดอกบัว