26 พฤษภาคม 2551 07:24 น.

ห่วงหา

ดอกบัว

แด่เจ้าชายคนดีข้าสมัคร
ข้าหวังปักใจมั่นรำพันหา
หมายปองแต่ดวงใจยอดชีวา
เกินเอื้อนเอย จำนัล คำรำเพย

ณ ครานี้ ใจแสน ก็สุดเหงา
คนดีเจ้าหลบลี้ไม่เปิดเผย
อยากภิรมย์ร่วมสองประคองเคย
อยากคู่เชยชิดชื่นรื่นอารมณ์

แต่ถึงไม่มิได้เหมือนคราวก่อน
ถึงอาวรณ์ร้อนเย็น ไม่สุขสม
แต่ก็รู้มีใจ ใฝ่นานนม
ไม่อาจข่มห้ามจิต คิดถึงเธอ

แด่เจ้าชายคนดีข้าคิดถึง
ข้ารำพึงห่วงหามาพร่ำเพ้อ
โปรดเถิดนะอย่าหลบมาพบเจอ
ข้าเสนอตักหนุนให้อุ่นกาย

2111

love

comment

25 พฤษภาคม 2551 10:58 น.

เรียวรุ้งทุ่งรวงทอง

ดอกบัว

ทุ่งรวงทองเรียงรายสุดโค้งรุ้ง
รวงทิพย์พุ่งเหลืองทองพราวไสว
งามเกินงามถิ่นฐานผืนดินไท
ภักษาหารเกรียงไกรทั่วสากล

เส้นธารทองพรายรุ้งสู่ทุ่งเหลือง
งามประเทืองวิถีทุกแห่งหน
ท้องทุ่งเรียวระย้าท่ามทิพย์กมล
วิมานชนผืนดินถิ่นข้าวปลา

จากถนนคนเดินเพลินกวักไขว่
มานอกใจคิดลวงผืนภักษา
หวังกบฏคดข้อต่อเทวา
มารุกรานไล่ล่าผืนนาไพร

เกิดเป็นไทยไยแย้มแง้มต้อนรับ
ให้เขาควักวิถีเผามอดไหม้
กำหนดผลเพิ่มพูนเพื่อท้องใคร
ถึงแลกได้ถิ่นงามท่ามทุ่งนา

แม่โพสพสะอื้นกล้ำกลืนโศก
วิปโยคอาศัลย์ทั้งโทสา
รวงทิพย์ทองต้องเภทเวทนา
โปรดเถิดหนาตรองคิดพิศใคร่ครวญ

หริ่งเรไรระงมกรีดกังวาน
กังสดาลสังคีตทิพย์แดนสรวง
สันติภาพบังเกิดชนทั้งปวง
ขอแหนหวงท้องทุ่งไพรลานนา

วิถีชนรากหญ้ายลงามยิ่ง
เหนื่อยยากจริงยิ้มย่องไร้กังขา
หยาดเหงื่อหยดโทรมกายไม่นำพา
เติบใหญ่ตามครรลองบรรพบุรุษตน

ทุ่งรวงทองเรียวรุ้งคุ้งโค้งฟ้า
งามระยับละเมาะกอไพรสณฑ์
อาชีพเดิมเสริมสร้างร่างพ้องชน
เกลียวกมลล้อมกรอบครอบผืนดิน


ต้นไม้ของพ่อ 
ศิลปิน เบิร์ด ธงไชย แมคอินไตย์ 


..นานมาแล้ว พ่อได้ปลูกต้นไม้ไว้ให้เรา 
เพื่อวันหนึ่งจะบัง ลมหนาว 
และคอยเป็นร่มเงา ปลูกไว้เพื่อพวกเรา ทุกๆคน 
พ่อใช้เหงื่อแทนน้ำรดลงไป เพื่อจะผลิดอกใบ ออกผล 
ให้เราทุกๆคน เติบโตอย่างร่มเย็น ในบ้านเรา 
...ผ่านมาแล้วห้าสิบปี ต้นไม้นั้นสูงใหญ่ 
ลมแรงเท่าไร ก็บรรเทา 
ออกผลให้เก็บกิน แตกใบเพื่อให้ร่ม เงา 
คอยดูแลเรา ให้เรายังมีวัน อยู่ต่อไป 
...จนวันนี้ ใต้เงาแห่งต้นไม้ ต้นใหญ่ 
ลูกได้อยู่ได้คอย อาศัย 
แผ่นดินยังกว้างไกล แต่เหมือนว่าหัวใจ พ่อกว้างกว่า 
..ลูกที่เกิดตรงนี้นั้นยังอยู่ และยังอยู่เพื่อคอย รักษา 
จะรวมใจเข้ามา จะมีที่สัญญา ในหัวใจ 
...จากวันนี้สักหมื่นปี ต้นไม้ที่พ่อปลูก 
ต้นสวยทั้งงดงาม และยิ่งใหญ่ 
สืบสานและติดตาม จากรอยที่พ่อตั้งใจ 
เมื่อเราจะเทไป ให้ต้นไม้ ของพ่อ ยังงดงาม 
......ดนตรี....... 
..จากวันนี้สักหมื่นปี ต้นไม้ที่พ่อปลูก 
ต้นสวยทั้งงดงาม และยิ่งใหญ่ 
สืบสานและติดตาม จากรอยที่พ่อตั้งใจ 
เมื่อเราจะเทไปจากหัวใจ 
เพื่อเราจะเทไป ให้ต้นไม้ ของพ่อ ยังงดงาม.

1386

love

comment

20 พฤษภาคม 2551 19:32 น.

ยังเบ่งบานอยู่ในหัวใจ

ดอกบัว

เธอเปรียบดั่งน้ำค้างหล่นบนดอกไม้
ช่วยมลายความเฉายามดอกหม่น
คือน้ำคำพรมพร่างล้างกมล
ให้ดอกงามสู้ทนเมื่อลมไกว

ชะโลมฉ่ำความเหงาให้ชุ่มชื่น
ให้กลับคืนชูช่อพราวไสว
ชุบชีวิตเติมล้นกำลังใจ
ให้ดอกไม้สดใสแข่งตะวัน

ตั้งแต่วันพบเธอมีความหมาย
เปลี่ยนคนเคยมอดไหม้ได้ใฝ่ฝัน
ได้แหวกว่ายร่าเริงอัศจรรย์
มาปลอบขวัญซาบซึ้งตราตรึงใจ

เหมือนเลือดเนื้อหยุดหลั่งกลับกลายฟื้น
กลับสู่คืนวิญญาณการสั่นไหว
ดุจน้ำทิพย์รินหยดรดดวงใจ
หวนไฉไลเปี่ยมสุขทุกเวลา

จึงเรียงคำฝากให้ร่ายอักษร
แทนดอกรักกลั่นกรองเสน่หา
มอบให้เธอสื่อรักจากแววตา
ทอประกายเจิดจ้าท้าตาวัน

สุริทอทาบไม้ละไมตา
อ้อมเมฆแผ่ออกหล้าแต้มรังสรรค์
รักของเราอมตะค่าอนันต์
ต่างผูกพันรักอยู่มิรู้คลาย

1411

love

comment

19 พฤษภาคม 2551 14:05 น.

รักแผ่นดินทองของเรา

ดอกบัว

ทั้งผืนดินแผ่นฟ้ามหาสมุทร
เพ็ญพิสุทธ์สถาปัตย์งามล้ำค่า
ประเพณีวัฒนธรรมผ่องโสภา
คือที่มาปัจเจกเอกลักษย์ไทย

แผ่นดินทองของเราใหญ่ไพศาล
ขอลูกหลานร่วมแรงป้องไสว
รักษาดินถิ่นทองของชาติไทย
ให้คงอยู่คู่ธรรมในแดนทอง

มาสืบสานตำนานทุกผ่านภพ
ทั้งร่วมลบหยามคำให้งามผ่อง
รักวิถีไทยไทยเคียงคู่ครอง
ร่วมปกป้องสำเนียงภาษางาม

ทั้งดินแดนท้องถิ่นนัยไกลใกล้
จงรวมใจแต่งแต้มทั่วเขตขาม
รักต้นไม้ใบหญ้าก่อเกิดกาล
รักพื้นดินถิ่นฐานของบ้านเรา

รักสายน้ำลำธารในป่ารก
ลักล้อมปกเจตย์จงเฝ้าคลอเคล้า
สู้รักษาพงพีวนาลีเรา
ถึงซบเซาเข้าเคลียให้เบิกบาน

โอ้หอมกลิ่นบุปผาสุมาลัย
รื่นหทัยร้อยจิตชิดสนาน
ยินเสียงเพรงพฤกษ์ไพรให้สำราญ
แผ่วผสานครื้นเครงบรรเลงไพร

หมูวิหคผกผินบินถลา
ในป่าใหญ่คุมร่างกางปกไกว่
ให้ชื่นชิดพิศพงทั่วแดนไกล
ป้องปกภัยคุ้มครองนกกวีน

ทั่วผืนดินแผ่นฟ้า ณ.ราธาร
พิสุทธ์เพ็ญตระการวรรณศิลป์
ฟุ้งกำจายขับขานดั่งเพลงพิณ
ใฝ่ถวิลพัฒนาทั่วสากล

พุทธะสิหิงคา.......... อุบัติมา ณ แดนใด
ประเสริฐ ธ เกริกไกร......ดุจกายพระศาสดา
เป็นที่เคารพน้อม...... มนุษย์พร้อมทั้งเทวา
เปรียบเช่นชวาลา.......... ศาสนาที่ยืนยง
เหมือนหนึ่งพระสัมพุทธ..สุวิสุทธิพระชนม์คง
แดนใดพระดำรง................พระศาสน์คงก็จำรูญ
ด้วยเดชสิทธิศักดิ์............ธ พิทักษ์อนุกูล
พระศาสน์ บ่ มีสูญ.............พระเพิ่มพูล มหิทธา
ข้าฯ ขอเคารพน้อม......วจีค้อม ขึ้นบูชา
พิทักษ์ ธ รักษา ..............พระศาสน์มา..ตลอดกาล
ปวงข้าฯ จะประกาศ.....พุทธศาสน์ ให้ไพศาล
ขอพระ อภิบาล.........ชินมารนิรันดร์ เทอญ.