30 เมษายน 2549 12:12 น.
ดอกบัว
โลกทุกยุค ทุกสมัย อยากได้สุข
เกลียดกลัวทุกข์ ท้อถอย คอยหลบหนี
ต้องการแต่ เมตตา เอื้ออารี
สามัคคี รักใคร่ ไม่เบียนกัน
เห็นอกเขา อกเรา เอามาเทียบ
ยึดระเบียบ อย่าเบียด เบียนเราท่าน
ไม่อิจฉา ริษยา ตีฆ่ากัน
โลกจะสัน ติสุข ทุกวันคืน
24 เมษายน 2549 16:34 น.
ดอกบัว
คร่ำโศกและครวญเศร้า รันทดเคล้าระทมคลอ
พลัดพรากมิอิ่มพอ สิสุดฝ่าชีวิตฝืน
เหตุมีเพราะยึดมั่น กิเลสหยันทั้งนั่งยืน
ทาสมันทั้งวันคืน ถึงเหนื่อยต่อก็ยอมตาม
ยึดมั่น มันเป็นเงา เพียงเห็นเงาคิดว่างาม
คิดชั่วกระทำทราม จึงก่อเกิดให้เป็นกรรม
ถือมั่นว่าเป็นเขา จึงร้อนเร่าระงมร่ำ
อยากได้ อยากให้ทำ ไม่อยากเป็น ไม่อยากมี
โซ่กรรมจึงก่อเกิด ต่อกำเนิดเป็นภพนี้
เกิดชาติ ชรามี ให้แบกทุกข์เพราะรับทัณฑ์
สร้างกรรม วิบาก ภพ ทางสงบอยู่ไหนกัน
เกิดขึ้นแล้วแบกขันธ์ อันไม่เที่ยงน่าท้อใจ
วัฏฏะ หว่านความหลง ให้สัตว์งงร้องร่ำให้
หนทางที่ท่องไป ล้วนวกกลับมารับผล
กี่แสนกี่ล้านชาติ เราประมาทเพราะมืดมน
ไม่ยินทั้งไม่ยล ในวิชชาปัญญาธรรม
21 เมษายน 2549 20:35 น.
ดอกบัว
ปฏิบัติ หาสัทธรรม เพื่อนำสุข
ปฏิบัติ เพื่อพ้นทุกข์ มีสุขขี
ปฏิบัติ เพื่อสร้าง หนทางดี
ปฏิบัติ เพื่อจะหนี พวกผีมาร
ปฏิบัติ เพื่อจะละ กิเลส
ปฏิบัติ เพื่อจะหนีเปรต เขตสงสาร
ปฏิบัติ เพื่อให้พ้น ให้สิ้นมาร
ปฏิบัติ เกลาสันดาน สำราญทรวง
ปฏิบัติ เพื่อมุ่งหาธรรม คำสั่งสอน
ปฏิบัติ ตัดนิวรณ์ ให้หมดห่วง
ปฏิบัติ หาสัจจะ ละหลอกลวง
ปฏิบัติ เพื่อตัดบ่วง กิเลสมาร
ปฏิบัติ แสวงหา ซึ่งวิเวก
ถืออุเบกขาอยู่ สู้สงสาร
โลภ โกรธ หลง ปลงสิ้น จากสันดาน
ทำจิตใจมุ่ง นิพพาน สำราญนิรันดร์
17 เมษายน 2549 16:36 น.
ดอกบัว
ผู้ฉลาด อาจหาญ ชำนาญกล้า
สร้างอำนาจ วาสนา ให้กล้าหาญ
จนผู้อื่น ไม่กล้าติ กล้าวิจารณ์
เพราะกลัวลาน เชิงฉลาด อำนาจนั้น
ส่วนนักปราชณ์ อาจหาญ ชำนาญยิ่ง
ไม่สร้างสิ่ง กีดขวาง หรือกางกั้น
คำตำหนิ ลึกตื้น ทุกคืนวัน
สดับมั่น ด้วยสามารถ จึงปราชญ์จริง
11 เมษายน 2549 16:32 น.
ดอกบัว
หากเธอใส่ใจ ฉันหน่อย
ฉันคงไม่คล้อย ตามใครจนไหวหวั่น
ขอเวลาสักนิด มาดูแลกัน
ฉันก็จะยังเป็นฉันคนเดิม
จะไม่ฟัง คำ ใครคนไหน
ให้มีความหวาดหวั่นใจมาเพิ่ม
และถ้าเธอจะเหมือนเดิม
เหมือนตอนที่เริ่มคบกัน
ฉันก็คงจะไม่คิดมาก
ให้ใจได้หวาดได้หวั่น
หากเธอ เปลี่ยนไปในสักวัน
แล้ววันนั้น ใครเล่าจะช้ำใจ