4 มิถุนายน 2552 07:09 น.
ดอกบัว
ทุกอณูเนื้อนวลครวญรำพึง
ห้วงคำนึงลึกซึ้งถึงเสมอ
ผ่านคืนวันผันแปรยังพร่ำเพ้อ
นัยยะเผลอซ่อนใยลายอักษร
ตาวันดับรุ้งพราวดาวเกลื่อนฟ้า
บรรจงจรดอักษราคราใกล้หมอน
จรดบันทึกหัวใจร่ายอาทร
ทุกหนาวร้อนห่วงถึงคำนึงนวล
นิมิตฟ้าวาดดาวให้พราวแสง
ระบายช่อรุ้งแซงไม้หอมหวล
โปรยปรายยิ้มพริ้มเพราเคล้าอบอวล
ฝากคำนวลเนื้อแท้มิแชเชือน
จะส่งแรงพลังต่างแววตา
ปรารถนาปลุกปลอมมอบเสมือน
ในความมืดทอแสงส่องแรงเตือน
มาเป็นเพื่อนดั่งเงาเนาว์เพ็ญจันทร์
ยามหนาวเหน็บเก็บดาวพราวนภา
ห่มแทนผ้านิทราให้สุขสันต์
ร้อยวลีจารจรดพจน์รำพัน
ฝากคำมั่นมิเคลื่อนในเรือนใจ
ขอพรพระคุ้มครองปกป้องเกศ
ประสบเนตรพุทธะพละไสว
อธิวาสชัชวาลขจรไกล
องค์เทพไท้พิทักษ์ ภัย ไม่แผ้วพาน
4 มิถุนายน 2552
ดอกบัว
26 พฤษภาคม 2552 17:01 น.
ดอกบัว
บอร์ดหัวใจขยันในงานเขียน
ใคร่สลักบทเรียนเพียรศึกษา
ผ่านห้วงวันห้วงกาลห้วงเวลา
ยังรำบายตรึงตรามิตรไมตรี
ดั่งต้องมนต์เสน่ห์มิอาจถอน
ตามซอกซอนซุกไซร้ให้เต้นถี่
ร่ายรำบายบทกลอนอ้อนคีรี
หยาดนทีหยดหมึกผลึกจินต์
ด้วยเสน่ห์มนตราอักษราสาสน์
ร้อยลำนำบทกานท์ในงานศิลป์
เขียนความรักลงบอร์ดร่ำระริน
ด้วยถวิลหวังวาดหยาดหทัย
ด้วยริเริ่มเติมต่อในอักษร
ทอถักสร้อยอรชรกลอนไสว
ด้วยสายใยไมตรีสื่อจากใจ
ถึงเพื่อนผองคนไกลใจสัมพันธ์
ทั้งเผื่อแผ่เยาวชนคนผ่านมา
ได้ศึกษาธรรมชาติงามสุขสันต์
เรียนรู้โลกธารธรรมเฝ้าแบ่งปัน
คิดสร้างสรรค์สังคมสามัคคี
เขียนหัวใจใส่บอร์ดพรอดรำพัน
ฉันมีเธอเคียงฝันมิหน่ายหนี
จรดบรรเลงเพรงไพรมนต์ดนตรี
ขอคีรีอยู่ข้างอย่าร้างไกล
26 พฤษภาคม 2552
ดอกบัว
21 พฤษภาคม 2552 19:57 น.
ดอกบัว
คีตการกังวาลแผ่วพลิ้วไหว
คลอดนตรีริ้วไผ่ขับแว่วหวาน
เสียงดนตรีกล่อมเกลาหทัยกานท์
คลอผสานสายลมพริ้วพรมใจ
บนฟากฟ้าเมฆน้อยลอยขับเคลื่อน
ขยับเคลื่อนผสานรุ้งจรุงไสว
ดุจนางฟ้าคลอพิณกังวาลไพร
สรวงสวรรค์ครรไลจินตลีลา
เสียงมิ่งมนต์ดนตรีแว่วแววไกล
แกมสายลมล่องไล้ใบพฤกษา
เสียงสวรรค์กล่อมปฐพี ณ ฟากฟ้า
คีตศิลป์ตะลีลากังวาลไกล
งามตระการพลิ้วไหวดอกไม้สวรรค์
ขานขับขานลำนำหวานขานไข
ดื่มด่ำฉ่ำวรรณศิลป์งามกินใจ
คีตการหวานไหววากย์วาที
21 พฤษภาคม 2552
ดอกบัว
19 พฤษภาคม 2552 16:58 น.
ดอกบัว
เกี่ยวเกาะกิ่งอิงแอบแนบลำต้น
ดาษดอกดลเกลือนกลาดเกี่ยวเขนย
ชูช่อเชิญภมรมาชิดเชย
กอดเกี่ยวเกยคล้องกิ่งรอตาวัน
กล้วยไม้เกราะกิ่งก้านกาลฤดู
เปลี่ยนดิถีเหี่ยวเฉาเศร้าโศกศัลย์
ดั่งชีวิตสรรพสิ่งหลากจาบัลย์
ย่อมเปลี่ยนผันโรยราคราเปลี่ยนกาล
ดุจความรักสลักรอยจารึก
ใจโอนอ่อนผลึกความหอมหวาน
เหมือนดอกไม้แรกแย้มแงมกลีบบาน
ผ่านฤดูเปลี่ยนกาลเริ่มโรยรา
ยามอ้อนรักสิเน่ช่างหอมหวาน
เคล้าพะนอเนิ่นนานหว่านเสน่หา
ได้เชยชิดช้ำชอกบอกเลิกลา
นี้แหล่ะน๊าความรักหักอกตรม
จงชูช่อล่อลมชมเชยชื่น
อย่าให้มีใครอื่นยื่นขนม
ขานจ๊ะจ๋าหวังมาเพื่อเด็ดดม
สพอารมณ์สมปองทิ้งมองเมิน
15 พฤษภาคม 2552 19:58 น.
ดอกบัว
เพ็ญจันทร์ขานเคียงดาวสกาวนภา
สบฟากฟ้าจรัส ณ เวหน
ดาวพราวพร่างเคียงข้างศศิมณฑล
ท่ามนภดลอร่ามงามแสงเพ็ญ
เห็นกลุ่มดาวพราวแจรงฉายแข่งแข
หมู่เมฆแลเลือนห่างสว่างมองเห็น
จันทร์สกาวดาวเคียงอย่างที่เป็น
จันทร์งามเด่นดาวพร่างสว่างนภา
ลำพังดาวล้านดวงพวกพ่วงเกณฑ์
ย่อมยากเย็นแข่งบุญหนุนเวหา
จันทร์เกื้อหนุนหมู่ดาวพราวฟากฟ้า
ดาวจำรัสพริบพาแจ้งจรุง
คือมนุษย์เกื้อกูลจรูณจิต
ดุจจันทราบูชิตดาวโรจน์รุ่ง
ดาวเคียงจันทร์ปันแบ่งจากเบื้องยูง
มนุษย์ผดุงดุจจันทร์พันดวงดาว
แบ่งปันฝันปันเผื่อเกื้อผสาน
ดุจแสงดาวฉายฉานทั่งห้วงหาว
จันทราเด่นจรัสสุกสกาว
ส่องแสงพราวบุญญาเจ้าราตรี
ดูเอาเถิดดาวเด่นถึงเช่นนี้
ยังชวนชี้จันทรามารศรี
มาโอบเอื้อต่อโลกอย่างปรานี
ปรารถนาดีมนุษย์สุดเทิดทูล
(ขอบคุณรูปล่างจากอินเตอร์เน็ต)
15 พ.ค.2552
ดอกบัว