5 เมษายน 2551 10:34 น.
ดอกบัว
ราตรีนี้มีดาวประดับฟ้า
บรรเจิดกลางนภาแม้ในฝัน
ทุกราตรีชวนมองคล้องสัมพันธ์
งามเฉิดฉันท์อาบนวลชวนใฝ่ปอง
ฝากกลุ่มดาวพร่างพราวกลางเวหา
โอบประคองคนล้าใจหม่นหมอง
ช่วยประโลมคนเศร้าอย่าเหงาครอง
โปรดปกป้องแทนทีอย่าลี้ไกล
ถึงไกลห่างหนทางมากรีดกั้น
เฝ้าเคียงข้างโอบขวัญผ่านหวั่นไหว
อยากให้ซบอิงแอบแนบหฤทัย
ประโลมให้มลายคลายกังวล
แม้เช้าสายบ่ายเย็นจิตส่งถึง
ห้วงคำนึงยังแลใช่สับสน
ขณะนี้ดวงจิตคอยเปรอปน
ในกมลห่วงหาทุกนาที
ฝากดวงดาวพรมพร่างกลางใจนั้น
จงผ่อนผันความขื่นให้สุขขี
ช่วยบรรเลงกล่อมเธอด้วยสังคีต
ขอเธอนี้ชื่นฉ่ำอย่าท้อใจ
โปรดเข้าถึงลึกซึ้งนัยใจฉัน
ยังมีกันผูกสมัครเริงไสว
ถักเรียงถ้อยร้อยคำจาระไน
ฝากดาวส่งบึ้งในหทัยเธอ
4 เมษายน 2551 19:42 น.
ดอกบัว
ส่งอาทรยื่นมอบมาปลอบขวัญ
ระยะทางถึงไกลกันใช่ปัญหา
ใจยื่นยันยึดมั่นเสมอมา
อ้อมกอดห่มข้ามฟ้าไปหาเธอ
ดั่งสายลมล่องพลิ้วเป็นริ้วคลื่น
คอยหยิบยื่นความสุขมาเสนอ
ดั่งฝนพรมพสุธามาบำเรอ
ประโลมเร้าแทรกซึมด้วยภักดี
ถึงคืนวันลบเลื่อนผ่านเคลื่อนไข
แต่ทรวงในแน่วแน่มิหน่ายหนี
ขอเพียงเธอคลายทุกข์มีสุขดี
หทัยนี้ก็ชื่นรื่นทุกวัน
หนึ่งเดียวนั้นเป็นเธอที่มั่นเหมาะ
ใจเฉพาะผูกสมัครมิแปรผัน
รักที่มอบเธอปองคล้องสัมพันธ์
ถึงนานวันไม่ท้อจะรอเธอ
3 เมษายน 2551 13:25 น.
ดอกบัว
ยี่สิบสองมีนามีโอกาส
กราบพระธาตุเจดีย์ขาวตระหง่าน
นครศรีแดนใต้ใจเบิกบาน
นมัสการพระบรมผ่องอำไพ
อธิษฐานจิตขอองค์ทรงปกปัก
ชาวไทยรักร่วมสมานฉันท์ไว้
พร้อมปกป้องราชาของชาวไทย
น้อมถวายดอกบัวองค์พระบรม
มีผู้คนกราบไหว้ทั้งน้อมจิต
ร่วมผสานบูชิตเข้าผสม
ตั้งจิตมั่นนมัสการทั่วทุกคน
ให้ผองชนชาวไทยมีไมตรี
เที่ยวเดินชมองค์บรมช่างงามเด่น
ใครพบเห็นยิ้มย่องมิหมองศรี
เจดีย์ขาวพราวพร่างในฤดี
แถมยังตีระฆังดังกังวาน
แล้วแวะต่อน้ำตกพรหมโลก
อุทยานแห่งชาติที่ได้ผ่าน
น้ำเย็นฉ่ำริ้วหลั่งงามสราญ
ได้ยลแดนหินลานรื่นละมุน
ป่าก็งามธรรมชาติในพงไพร
ศิวิไลนกร้องแสนอบอุ่น
ป่าแดนดินถิ่นใต้เอื้อการุณย์
ธรรมชาติเกื้อหนุนมาลีงาม
31 มีนาคม 2551 20:56 น.
ดอกบัว
แรกที่พบสบตาพาใจหวั่น
นับจากวันได้เจอเพ้อพร่ำหา
ผ่านวันคืนหมุนเวียนเปลี่ยนเวลา
คะนึงหาคร่ำครวญรัญจวนใจ
ถึงไกลห่างกางกั้นเส้นขอบฟ้า
ในอุราแนบชิดมิหวั่นไหว
ใจอิงแอบเคียงข้างมิห่างไกล
ในหทัยชื่นติดสนิทกัน
ทุกหายใจมั่นรักศรัทธาล้น
เธอคือคนใฝ่หาทุกคราฝัน
ในอ้อมกอดนิทราเรามีกัน
ต่างฝากฝันพรมพร่างวางบำเรอ
ดั่งสองเราสวมกอดพลอดคำหวาน
สายลมพลิ้วโลมร่างเข้าเสนอ
จากเคยเหนื่อยก็หายคล้ายมีเธอ
เฝ้าบำเรอบอกรักทักทายกัน
เส้นทางรักงดงามด้วยความสุข
ร่วมผ่อนทุกข์ปลุกปลอบร่วมบากบั่น
ต่างเกื้อกูลร่วมสร้างความผูกพัน
ต่างคล้องขวัญปกป้องรักสองเรา
เพื่อพิสูจน์รักแท้แน่พร้อมภักดิ์
ใจดวงนี้แน่นหนักใช่โง่เขลา
ทุกอักษรจารจดรักสองเรา
ฝากลำนำเพียรเฝ้ากรองจากใจ
26 มีนาคม 2551 13:20 น.
ดอกบัว
มิมีคำอธิบายสายใยรัก
มีแต่คำประจักษ์แสนเกษม
ให้ปรีดิ์เปรมอิ่มอุ่นคุ้นละไม
ในหัวใจสุขล้นคนของใจ
แม้รักนี้แค่ใฝ่ก็ไม่พ้อ
ขอแค่ปองฝากใจพลิ้วไสว
จากความจำชัดแจ้งห้วงฤทัย
กับสายใยแรกพบสบสายตา
เราเริ่มด้วยมิตรภาพอันราบรื่น
ทุกวันคืนคิดถึงคะนึงหา
ต่างช่วยเหลือเจือจุนกรุณา
ต่างศรัทธามิตรแท้แน่ต่อกัน
ทัศนะรสนิยมสมกันยิ่ง
ต่างพักพิงพึ่งพามิปิดกั้น
ยิ่งนานวันยิ่งสนิทนิจนิรันดร์
ยิ่งนานวันประจักษ์เป็นรักแทน
เธอคนนั้นแสนดีมีเสน่ห์
ไร้ซึ่งเล่ห์ความรักสมศักดิ์ศรี
จึงมอบใจยื่นให้อย่างภักดี
ทุกราตรีขอพรพร่างวิไล
จินตภาพรางเลือนให้เหมือนฝัน
บอกใจนั้นว่าเธอคนนี้ใช่
เหมือนเวลาแห่งรักมาทักทาย
สงบนิ่งลึกซึ้งถึงภายใน
หรือเวลาของใจมาทายทัก
มาบอกรักถักฝันจนหวั่นไหว
วาดแววตาอบอุ่นละมุนละไม
เธองดงามภายในใจสั่นคอน
มาเติมเต็มเบ่งบานบนลานสุข
คลายความทุกข์สร้างฝันเกินทอดถอน
ด้วยสายใยผูกพันมิขาดตอน
มิคิดถอนหัวใจ ไปจากเธอ..