15 พฤษภาคม 2551 07:04 น.
ดอกบัว
อยากให้โลกงดงามด้วยความรัก
ให้สลักพฤกษ์ไพรสวยสดศรี
ให้ป่าไม้ร่มรื่นฉ่ำฤดี
พร้อมทั้งมีผีเสื้อร่อนสบาย
มีนกไพรบินโบกแต้มสีสรร
อัศจรรย์ทอรุ้งสกาวฉาย
ดอกไม้ป่าชูช่อลออไกว
เจ้าใบไม้พัดวีสีต้านลม
แมลงปอตัวน้อยลอยปีกสวย
มาลีช่วยเบ่งบานหวานสุขสม
กางเขนเริงร้องเพลงเสียงระงม
ชี้ชวนชมจำปีทีริมคู่
หนาวไหมจ๊ะจำปีหน้าหนาวแล้ว
จำปีแก้วหลุบกิ่งเฉยนิ่งอยู่
มัวคิดตอบคำถามเจ้าก้ามปู
ในเรื่องหมูเรื่องราวดอกดาวเรือง
ธรรมชาติสวยสดงดงามยิ่ง
ฝันให้สิ่งบรรยายอาบประเทือง
ให้เมลืองอุราฟ้าประทาน
ชนในชาติชื่นบานสำราญใจ
เงียบส่ำสรรพสำเนียงเสียงตึงตัง
ดูประหนึ่งโลกรั้งการเคลื่อนไหว
หรือโลกเราหยุดยั่งกันดารใจ
เพื่อเกิดก่อโลกใหม่ให้โสภา
12 พฤษภาคม 2551 19:59 น.
ดอกบัว
ฉันเดินทางดาษดารในดินเดือด
มีหยดเลือดน้ำตาหยาดอาศัลย์
ในดินดิบทางเดินที่ต่างกัน
ที่เดินผ่านหม่นมืดดูเวียนวน
บางเส้นทางที่เห็นเร้นรอยชัด
ล้วนรอบจัดซัดเซทับปี้ป่น
สิ่งที่เห็นขับเคี่ยวช้ำกมล
ต่างดั้นด้นเดือดดารผลาญธานี
ฉันเดินทางรกร้างทั้งวางเปล่า
มีเรื่องเศร้ามากมายให้หมองศรี
พื้นพิภพวิบัติทั่วปฐพี
โลกพิศดารเหลือที่จะพรรณา
ในทางเดินดาษดารปราศสีสรร
มีแบ่งชั้นดินแดนแสนอ่อนล้า
ทั้งดินแยกแตกลายกรายนานา
ต่างเข่นฆ่าราวีมีเล่กล
หนึ่งชีวิตลิขิตเส้นทางเดิม
มาต่อเสริมธานีมิสับสน
ปลงปลดปล่อยรอยต่อให้แยบยล
รวมพ้องชนพ้นกรรมที่ทำมา
โลกระอุร้อนรนจนข้นแค้น
มาเกี่ยวแขนก่อเกื้อกันเถิดหนา
ในดินดิบเร้าร้อนผ่อนกายา
กลับหันมาโอบเอื้อเผื่อแผ่กัน
8 พฤษภาคม 2551 19:42 น.
ดอกบัว
ใช้พู่กันแต้มสรรค์ด้วยสีสวย
บรรจงด้วยหลากสีให้เฉิดฉาย
ส้มแสดแดงแฝงไว้ของภายใน
เขียวเย็นตาพาใฝ่ยามได้ยล
ฟ้าสดใสสายใยสว่างจิต
จงเพ่งพิศงดงามความมากล้น
ด้วยสายใยผสมเข้าเวียนวน
ในกมลฝังลึกนึกแต่เธอ
วาดปีกสีผีเสื้อบินเพื่อโลก
จงหมดโศกด้วยสีสร้างเสนอ
วาดบุหงาป่าแก้วไว้บำเรอ
ให้ตัวเธอพบสุขสนุกทุกวัน
จะเริ่มสรรค์ระบายสีไว้ให้เห็น
มือเราเป็นบุหงาหอมใต้ฟ้านั้น
จิตเราเป็นบุหงาหอมล้อมตาวัน
จิตรกรรมนำบุหงามาฝากใจ
ศิลปินดินสอสีหักกี่แท่ง
ยังแต้มแต่งโลกนี้ให้สวยใส
ศิลปินยังเพียรมิเปลี่ยนใจ
หวังวาดโลกวิไลไว้แบ่งปัน
น้ำเงินขาวพราวพรายชมพูสวย
สร้างสุขด้วยกระดาษขาวมากความฝัน
จิตรกรรมดินส่อสีไม่กีอัน
ส่วนจิตนั้นจินตนาให้โลกงาม
5 พฤษภาคม 2551 18:09 น.
ดอกบัว
ฉันยังเป็นฉันอยู่แค่นี้
แม้เธอมีอะไรเปลี่ยนแปลงไป
ฉันยังเป็นฉันคนเดิมที่จริงใจ
ห่วงใยอาทรเสมอมา
ฉันยังเป็นฉันเหมือนวันวาน
มีความหวานความรักเปี่ยมคุณค่า
ฉันยังเป็นฉันทุกเวลา
ใช่คนแปลกหน้าแค่ผ่านไป
ฉันยังเป็นฉันในโลกกว้าง
ร่วมแบ่งปันความสุขความฝันให้
สำนึกถึงความหวงของหัวใจ
ความหวังดี คงมีไว้ อยู่เรื่อยมา
27 เมษายน 2551 10:09 น.
ดอกบัว
ความรู้สึกดีดียังคงอยู่
สองเราต่างรู้ซึ้งถึงความหมาย
แม้วันนี้เหินห่างแค่เพียงกาย
แต่หัวใจชิดใกล้ไม่ห่างกัน
ความรู้สึกอบอุ่นกรุ่นสัมผัส
เหมือนโอบรัดเธอไว้แนบใจฉัน
ละมุนหอมพยอมแย้มแกมสัมพันธ์
อยากกอดรัดอย่างนั้นไม่เลิกลา
มืออุ่นอุ่นลูบไล้ประโลมโอบ
อิงอกอ้อนออเซาะแสนเสน่หา
มองตากันรู้ซึ้งบึ้งอุรา
สัมผัสใจผสานตาเอื้ออาทร
จากเคยเหนื่อยเมื่อยล้ามาครานี้
ได้รับชื่นสุขขีได้พักผ่อน
ด้วยความรักภักดีมิถ่ายถอน
มาโอนล้อมกล่อมขวัญฉ่ำชีวี
เสียงเอื้อนเอยปลุกปลอบระรวยรื่น
ผสานลมผสมชื่นระรินรี่
ทอประกายเจิดจ้าแต้มฤดี
อบอุ่นใจเหลือที่พรรณนา
ครั้นมองตาอุ่นใจยามไกลห่าง
ใจเราต่างดวงแก้วแววเจิดจ้า
มีหรือรักสองเราจะร้างรา
สี่ห้องใจของข้ามอบแค่เธอ
เมื่อใดหัวใจ กระวนกระวายสับสน
หวั่นไหวเพราะใครบางคน โดยไม่มีสาเหตุ
ปล่อยมันเป็นไป และเพียงเราลองเปิดใจ
จะพบว่ามีบางคนพิเศษเกิดขึ้นในใจ เปลี่ยนโลกทันใด
มหัศจรรย์แห่งรัก สร้างสรรค์ พลังอันยิ่งใหญ่
ต่างคนอยู่ไกลแสนไกล กลับมาอยู่เคียงชิดใกล้
ก่อฝันในใจด้วยรักและความผูกพัน
เมื่อเธอสบตากับฉัน ต่างพบว่าใจเราไหวหวั่น
เป็นนาที ที่สำคัญ จดจำต่อไปแสนนาน
ตราบวันผ่านผัน ภาพยังไม่จางไม่เลือนลางจากหัวใจ
ดั่งเหมือนถูกแรงดึงดูด ใจเธอกับฉันไว้เคียงคู่กัน
หากเมื่อใดที่กายต้องห่าง จะอ้างว้างเพียงใดเงียบเหงาในใจเท่าใด
มหัศจรรย์แห่งรัก สร้างสรร พลังอันยิ่งใหญ่
ต่างคนอยู่ไกลแสนไกล กลับมาอยู่เคึยงชิดใกล้
ก่อฝันในใจด้วยรักและความผูกพัน
อบอุ่นดั่งดวงตะวัน อ่อนหวานละมุนดังแสงจันทร์
เมื่อเราเอื้อมมือถึงกัน โลกคล้ายหยุดหมุนชั่วกาล
จะมีเพียงฉันและเธอข้ามผ่าน เขตคืนวันอันสวยงาม
จะมีเพียงฉันและเธอข้ามผ่าน เขตคืนวันอันสวยงาม
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟดอกบัว
หน้าส่วนตัว
4600
