7 สิงหาคม 2549 23:31 น.
ดอกดาว
ที่ว่าง และ กาลเวลา
ในห้วงฟ้า ห้วงฝัน ห้วงน้ำใส
ห้วงห่วงหา อาทรเอื้อ ห้วงเยื่อใย
ห้วงหัวใจดวงนี้ ... มีเพียงเธอ
พื้นที่ในหัวใจ
ไม่เคยเปล่าว่างร้างไร้หรือเพลินเผลอ
ปัดกวาดเช็ดถู ดูแลรอยฝัน ครบครันเลิศเลอ
รอเพียงพบเจอะเจอ ... คนในหัวใจ
เตรียมห้องหับรับรอง รองรับฝัน
ความผูกพัน ลึกล้ำดื่มด่ำฝันใฝ่
รอเธอก้าวเข้ามาก่อนใครใคร
คอยเธอซบอาบอุ่นไอ ... ในห้องนี้
ยอมให้เธอยึดครอง "พื้นที่" ทั้งหมด
ฝันใสสดอุทิศวาดปรารถนาระบายสี
กล่อมบรรเลงเพลงปลอบขวัญให้ฝันดี
พร้องดนตรีในพื้นที่นี้ ...
มีเพียงเธอ - ไม่มีใคร
ที่ว่าง และ กาลเวลา
คืนคุณค่าสง่างามความฝันใฝ่
ถนอมแนบแอบอิงขึ้นหิ้งใจ
หวังเพียงให้เธอเป็นสุข ทุกวันคืน
อธิษฐานดวงดาว
ณ พื้นที่พร่างพราวดาวดาษดื่น
ห้อมฝันสวยด้วยรักจักหยัดยืน
ปรารถนาเธอชุ่มชื่น ... ยามตื่นตา
เป็นที่ว่าง และ ห้วงกาล
ซ่อนอ่อนหวานแว่วคำรักจากคุณค่า
อยู่ที่นี่ ที่หัวใจ ในห้วงเวลา
"พื้นที่" นี้มีเธอก้าวเข้ามา ... เท่านั้นพอ.
6 สิงหาคม 2549 14:07 น.
ดอกดาว
ฟ้าอรุณ
อุ่นละมุนละไมไมตรี
แดดยิ้มหวาน
พลิ้วระลอกสายหมอกหม่นปกสายธาร
น้ำตาฟ้าอ้อนวอนร่ำขาน ...
อาลัยดาว
ที่หม่นมืด ...
มิอาจยืดกาลราตรีที่เหน็บหนาว
ลาจันทร์นวลหวนไห้ ...
ใจเจ็บร้าว
จืดจางคราวคืนหมอง ...
ปองปรารถนารมณ์
พบรัก ...
ทักทายรู้จักดอกไม้บานบนลานใจ
หว่านอุ่นไอความสุขสม
สบตาเธอเอ่อน้ำตารับเอื้ออาทร
ความชื่นชม
กอดซบห่มอกอุ่น ...
ละมุนละไม
อาบไออุ่นโอบเอื้อ ...
ผีเสื้อบินร่อนกางปีกบางสดใส
หวานสายแดดแสดผ่องทองอุไร
สาดส่องหล้าราวโลมไล้หัวใจพลี
จากกลีบกรุ่นบางเบา
ราวเงาละเอียดอ่อน
ผลิเผยซ้อนซ่อนห่วงใยไว้ ณ ที่นี่
รักจักถักทอก่อร่าง
สรรค์สร้างพร่างพราวเรื่องราวดีดี
ปรารถนาวอนโลกใบนี้ ...
สื่อสารแสงสีแห่งความมีน้ำใจ
ได้พบเจอ ... อีกครั้ง
หวังบันดาลฝันใสใส
คืนสุขสว่างกระจ่างทางก้าวย่างไป
หนทางแสนไกลสักแค่ไหนก็จะมิระทดท้อ ...
เพราะพบเธอ - คนดีของหัวใจ
และในความทรงจำ
ฟ้าอรุณ ...
อุ่นกลีบกรุ่นละมุนฝันดอกไม้
ล้างร้างราคราคืนค่ำ
เริ่มต้นชีวิตใหม่
ใสใสหวานละไมในทุกถ้อยคำ
ชะล้างใจช้ำ ... พบชื่นฉ่ำ
คลายกล้ำกลืน
อย่างชุ่มชื่นทรวง.