12 พฤษภาคม 2552 23:51 น.
ดวงจันทร์
น้ำตาร่วงหล่นบนพื้น
ฉันยื่นนิ่งนับดับเคลื่อนไหว
ทุกทุกหยดน้ำตาแห่งอาลัย
ทุกทุกความอ่อนไหวที่ใจเป็น
น้ำตาร่วงหล่นบนพื้น
ฉันยืนนิ่งนับดับแสงเห็น
ยืนหลับตาแต่ปิดใจไยยากเย็น
ช่างยากเข็ญเพราะฉันเห็นแต่หน้าเธอ
12 พฤษภาคม 2552 12:52 น.
ดวงจันทร์
ท่ามกลางเสียงเพลง บรรเลงกึกก้อง
ครึกครื้นทำนอง สาดส่องแสงไฟ
หลากสีต่างสัน พาฉันหวั่นไหว
ครึ้มอกครึ้มใจ อยู่ในภวังค์
ซดเหล้าไปแล้ว หลายแก้วอีกครั้ง
ไม่อาจยับยั้ง พลาดพลั้งที่มี
เจ็บเกินกลั้นใจ อ่อนไหวสิ้นดี
อดได้สองปี มาเสียทีที่รักเธอ
7 พฤษภาคม 2552 21:45 น.
ดวงจันทร์
เที่ยวห้ามใจคนอื่นไม่ให้คิด
จนลืมห้ามจิตตัวเองไม่ให้ไหว
เที่ยวห้ามนั่นห้ามนี่ที่เป็นไป
จะห้ามได้อย่างไรเล่าคนดี
อย่าได้ห้ามเมฆฟ้าไม่ให้ร้อง
ห้ามแสงส่องไม่ให้ฉายรัศมี
ห้ามสายลมไม่ให้พัดยามราตรี
ห้ามชีวีไม่ให้มีอนิจจัง