11 สิงหาคม 2551 20:34 น.
ดวงจันทร์
โผผินลอยลับจับตา อยู่กลางนภา
หยาดเยิ้มงามเกินสิ่งใด
ฉลองพระองค์ผ่องใส งดงามจับใจ
สีทองอร่ามงามตา
สุดที่จะพรรณนา พระองค์โสภา
ทรงเจิดจรัสจำรูญ
หมดสิ้นซึ่งความอาดูร อิ่มทิพย์ไอศูรย์
สถิต ณ ดาวดึงส์แดน
เป็นเดชะบุญเหลือแสน เสด็จต่างแดน
ให้มวลมนุษย์โลกา
ได้ยลศิรินภา แม้เพียงลับตา
ก็ซาบก็ซึ้งถึงใจ
แม้จะต้องมนต์ใดใด มิเคยหวั่นไหว
เทียบเท่าเห็นองค์รัตน์อมร
จึงขอจึงกราบอวยพร ให้ทรงฤทธิรอน
ตราบจนสิ้นกาลนานเทอญ
11 สิงหาคม 2551 20:13 น.
ดวงจันทร์
แสงสว่างนั้นก็พอจะมองเห็น
แต่ยากเย็นเพราะเธอไม่ตอบสนอง
ความรู้สึกของหัวใจที่ใฝ่ปอง
ทั้งสมองทั้งหัวใจเลยไม่ดี
แม้ว่าตาสองข้างยังมองเห็น
ก็ยากเข็ญเมื่อใจยังไร้ที่
สร้างจินตนาการขานวจี
ถ้อยคำนี้จึงขื่นขมระทมใจ
หน้าส่วนตัว
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟดวงจันทร์
1286
