29 มิถุนายน 2554 15:19 น.
ดวงจันทร์
มาบอกข่าวความรักของเมื่อวาน
และแจ้งข่าวการร้าวรานของวันนี้
ยี่สิบแปดมิถุนา(ยน)เวลาดี
เมื่อวานนี้ฉันบอกรัก วชิรา
นั่งนึกคำลำนำรสบทศิลป์
ถ้อยร้อยรินกรองกาญจน์ขานอาสา
เป็นสื่อรักสื่อพจน์รจนา
ให้รู้ว่าเธอมีค่ากว่าใครใคร
เพียงข้ามคืนฝันที่หมายมลายสูญ
แสนอาดูรโศกสลดไม่สดใส
ยี่สิบเก้ามิถุนา(ยน)พาเสียใจ
เช้าวันใหม่ไม่สดใสเหมือนใจคน
พิรุณโปรยโรยแรงกลางแดดแสง
ฟ้าสีแดงแฝงให้เห็นเช่นหยาดฝน
ร่วงสู่พื้นพสุธาสู่สาชล
ถึงวันวนเวียนกลับสลับลอย
29 มิถุนายน 2554
ในรถตู้โดยสาร ม.ราม สายใต้ใหม่
29 มิถุนายน 2554 15:02 น.
ดวงจันทร์
อังคารที่ ยี่สิบแปด เมื่อแดดหลบ
เข้าสู่พลบ กลบคืน สะอื้นหา
ทิ้งถ้อยรัก สลักไว้ ในอักษรา
ไม่รู้ว่า จะเจรจา ภาษาใด
ดินฟ้าหม่น ฝนปรอย ชะรอยรู้
ว่าโฉมตรู จะเจรจา ภาษาไหน
เหมือนเห็นแวว- ตาซึ่งถึง อีกหนึ่งใคร
ซ่อนความใน หวานหวาบ ฉาบนัยน์ตา
แม้ไม่โปรย โดยแรง แสร้งให้หลง
แต่รู้คง ไม่สมมาด ปรารถนา
ไม่สมรัก สมรส พจนา
ไม่สมค่า คู่ควร นวลอนงค์
รู้ว่าต้อง เจ็บช้ำ เพราะคำรัก
แต่ก็จัก เกินห้ามความ ประสงค์
รู้ทั้งรู้ ต้องช้ำ ที่ทำลง
ยังมั่นคง ในรัก ลักขณา
28 มิถุนายน 2554 เวลา 22.00 นาฬิกา
บนรถเมล์สาย 99 เทเวศน์ - ม.ราม
29 มิถุนายน 2554 07:30 น.
ดวงจันทร์
จะรักได้ไหม
ที่เคยถามไถ่ไว้ในวันก่อน
ยังไม่ยินเสียงตอบจากบังอร
ไม่รู้ว่าตอนนี้เห็นเป็นเช่นไร
อาจจะช้านิด
เพราะกว่าที่ฉันจะคิดได้
ก็ต่อเมื่อถึงวันที่ฉันต้องเสียใจ
ไม่รู้ว่าจะทันหรือไม่ที่บอกรักเธอ
หากต้องจบในวันนี้
ก็ขอบคุณที่ให้โอกาสมาเสมอ
ไม่ด่าไม่ว่าทุกคราที่เจอ
ทุกครั้งที่เผลอ เสนอ แสดง
หากยังมีหวังให้ฉันฝันต่อ
ก็จะขอเปิดเผยใจไม่แอบแฝง
จะทำทุกอย่าง ทุกทาง ทุ่มแรง
เพื่อแสดงให้เห็นว่ารักมากจริงจริง
29 มิถุนายน 2554
29 มิถุนายน 2554 07:03 น.
ดวงจันทร์
อังคารที่ยี่สิบแปดเมื่อแดดพริ้ม
ละมุนอิ่มเอิบอาบกำซาบแสง
มิถุนา(ยน)-ห้าสี่(2554) ฤดีแดง
กำเริบแรงรักฉีดกรีดฤทัย
........................................................
กว่าจะรู้ว่ารักเธอหนักเหลือ
ก็ต่อเมื่อเธอมีจิตพิสมัย
ให้กับใครคนหนึ่งที่ซึ้งใจ
ฉันหวั่นไหวทรมานร้าวรานทรวง
แก้วฤดีอัญมณีของพี่เอ๋ย
พี่หวังเชยชมชิดสนิทสรวง
หวังประคองต้องความแม่งามทรวง
ไม่คิดลวงเล่ห์รักให้หักราน
หวังมีเจ้าเป็นคู่ครองปองใจชื่น
ทุกวันคืนแสนสุขสนุกสนาน
ร่วมทุกข์สุขกว่าชีวาตม์ขาดวิญญาณ
ขอพบพานแต่เนื้องามไม่คลางแคลง
อังคารที่ยี่สิบแปดแดดยังอุ่น
ฟ้ายังกรุ่นเมฆลอยคว้างอำพรางแสง
มิถุนา(ยน)-ห้าสี่(2554) ที่สีแดง
ก็เปลี่ยนแปลงเป็นชมพูดูเงางาม
เพราะว่าใจไหวหวามในความรัก
จึงมาทักทายสร้อยร้อยถ้อยถาม
ขอได้โปรดตอบจิตที่คิดความ
จะรักหรือจะห้ามถามวจี
25 มกราคม 2554 13:18 น.
ดวงจันทร์
น้อยหรือนี่ที่ให้ใจภิรม์ภักดิ์
จึงลวงรักด้วยเล่สิเน่หา
ลวงด้วยร้อยถ้อยคำพรรณา
ลวงด้วยหวานวาจาน่าเอ็นดู
..............................
ละมุนยิ้มพริ้มพรายสายสวาท
ส่งมาฟาดฝากฤทัยให้ไหวสู้
ยิ้มเมื่อแย้มแต้มสองแก้มฟ่องฟู
ลักยิ้มคู่ซ้ายขวาน่าชื่นชม
ที่ยิ้มให้หรือว่าใจเจ้าใคร่คิด
ไม่ป้องปิดใคร่ชิดสนิทสนม
หรือเพียงพริ้มยิ้มความตามอารมณ์
มิใคร่ชมให้สมจิตพี่คิดการ
พจนารถมาดแม้นแสนเสนาะ
แต่ละคำช่างฉอเลาะเสนาะสาร
ได้ตอบถ้อยน้อยนิดจิตเบิกบาน
จึงหลงรักเยาวมาลมานานนม
จะขอถามความในที่ใคร่รู้
หากมีคู่ช่วยปลอบตอบให้สม
หากยังร้างคู่เรียงเคียงภิรมย์
ขอให้พี่ได้ชมสมคะนึง