17 กรกฎาคม 2555 22:50 น.
ดวงจันทร์
กว่าที่ประชาชนจะพ้นทุกข์
"ประชาธิปไตย"คงสุกไปเสียก่อน
รัฐจัดให้คนไทยไม่ร้าวรอน
แต่ทุกวรรคทุกตอนใครร้อนรน
อำนาจบริหาร
อำนาจตุลาการงานกุศล
นิติบัญญัติจัดเพื่อประชาชน
ทุกอย่างมากเสียจนพ้นเข้าใจ
ประชาธิปไตยแล้วไงหละ
หรือว่าจะให้ฉันได้เป็นใหญ่
ฉันยังอยู่บ้านนอกคอกนาไกล
ไม่เห็นมีใครมาเหลียวแล
ผ่านการเลือกตั้งครั้งที่ร้อย
ผ่านการลอคอย(ลอยคอ)รอยกระแส
กระแสแห่งประชาธิปที่ผันแปร
เพราะว่าเธอพ่ายแพ้แก่นายทุน
2 กรกฎาคม 2555 21:50 น.
ดวงจันทร์
โอ้ดอกข้าวเจ้าอยู่ไหนไยไม่บาน
หรือเพราะหว่านวันผิดจึงผิดหวัง
ฝนที่เทลงมาเหมือนฟ้าพัง
ข้าวจึงไร้พลังรากหยั่งดิน
ที่ไม่อาจงอกจากตมก็จมจ่อม
เมล็ดข้าวหอมเหน็บหนาวก็ดาวดิ้น
ที่อยู่รอดโรยราก็ชาชิน
กว่ายืนหยัดกับดินเกือบสิ้นใจ
เจ้าไม่ออกรวงเหลืองให้เรืองทุ่ง
ดอกเจ้ากลับคาวคละคลุ้งกลางทุ่งใหญ่
หว่านเจ้ากลางทุ่งนาเร็วช้าไป
หรือว่าฝนไม่เป็นใจจึงไร้ทาง
หวังว่าดอกข้าวจะขาวหอม
ให้ชนได้ดอมความหอมบ้าง
ให้รวงเหลืองทองช่วยส่องทาง
เพื่อชนสุขสว่างอยู่กลางไทย
19 มิถุนายน 2555 14:47 น.
ดวงจันทร์
เดือนและดาวหนาวหรือเปล่าบนราวฟ้า
ฉันกำลังเหว่ว้าใต้ฟ้าค่ำ
โลกอิงแอบไออุ่นดินหนุนนำ
แต่ฉันถูกหนาวกระทำจนช้ำใจ
ความอบอุ่นเป็นอย่างไรไม่เคยพบ
ฉันประสบเพียงหนาวร้าวหวั่นไหว
เธอหละดาวเดือนแดนอันแสนไกล
เธอได้รับอุ่นไอจากใครกัน
จากหมู่ดาวในแดนแว่นแคว้นฟ้า
หรือจากคู่ดาราตุนาหงัน
หรือจากดินแดนแห่งดาวที่พราวพรรณ
หรือจะหนาวเหมือนกันอย่างวันนี้
23 พฤษภาคม 2555 19:27 น.
ดวงจันทร์
จะเก็บดาวทั้งฟ้ามาเรียงร้อย
เป็นสายสร้อยมาลัยมอบให้ขวัญ
กอบเก็บดวงดาริกามากำนัล
เป็นของขวัญอันแสนดีมีให้เธอ
จะเก็บรุ้งทั้งเจ็ดสายระบายฝัน
เก็บคืนวันอันฝันใฝ่ใส่เสนอ
ภาพแห่งความผูกพันที่ฉันเจอ
มามอบไว้ให้เธอที่เผลอใจ
จะเก็บแสงแห่งรุ้งงามความสดสวย
มอบให้ด้วยเป็นของขวัญวันสดใส
วันอวยพรคู่บ่าวสาวฉันร้าวใจ
นำตาตกข้างในใจดวงเดิม
แม้จะเก็บดาวทั้งฟ้ามาเรียงร้อย
เก็บสายรุ้งน้อยน้อยมาสร้อยเสริม
เก็บแสงแห่งรุ้งงามนิยามเดิม
ก็ไม่อาจจะเพิ่มเติมความรัก
20 เมษายน 2555 16:50 น.
ดวงจันทร์
หัวใจ อยู่ที่ กรมบังคับคดี
ไม่คิดเคย เลยจะมี ที่หนีห่าง
ไม่ได้อยาก จากไป ให้ไกลทาง
ไม่คิดจะ ทิ้งร้าง คนทางนี้
แต่เพราะความ ผกผัน ของชีวิต
จำต้องเดิน ต่างทิศ ใช่คิดหนี
รักยังมี อยู่กับใจ ด้วยใยดี
แม้ว่าเธอ ไม่มี พี่ในใจ
ก่อนจะจาก ขอฝาก คำว่ารัก
เป็นห่วงนัก ยอดพธู เธอรู้ไหม
ห่วงว่าระยะทางที่ห่างไกล
จะทำให้ หัวใจ พี่ไร้ค่า