20 ธันวาคม 2554 12:15 น.
ดวงจันทร์
เป็นประชาธิปไตย ที่ไร้ราก
เพราะเกิดจากปฏิวัติ รัฐประหาร
ไม่ถูกต้องตามทำเนียบ เทียบบุราณ
เพราะคิดอ่านจัดการตาม ความคิดกู
ประเทศนี้เมืองนี้ ไม่ดีแล้ว
คิดหาแนวทางใหม่ ไว้เถิดสู
แนวประชาธิปไตย เคยได้ดู
จะให้อยู่คู่ไทย ไว้รุ่งเรือง
เพียงประชาธิปไตย จึงได้สิทธิ
ปันส่วนนิดแห่งอำนาจ องอาจเขื่อง
ฉันจะพาประเทศไทย ให้รุ่งเมือง
มลังเมลืองตามระบอบ ชอบสากล
เพราะประชาธิปไตย ให้อำนาจ
สิทธิเด็ดขาดตามระบอบ ขอบถนน
ถึงเวลาก็เข่นฆ่า ประชาชน
ก็ต่างคนต่างอ้างสิทธิ เข้าบิดเบือน
เป็นประชาธิปไตย ที่ไร้ราก
เหลือเพียงซากเรียงราย ตายกลาดเกลื่อน
ศพหนึ่งแล้วศพหนึ่งเล่า เข้ามาเตือน
แต่ก็ยังแชเชือน เบือนความจริง
เป็นประชาธิปไตย ไร้สามารถ
เพราะไม่อาจสืบสาน งานใหญ่ยิ่ง
เป็นประชาธิปไตย ที่ไม่จริง
เพราะขาดสิ่งเกื้อหนุน คือคุณธรรม
เป็นประชาธิปไตย ที่ไม่นิ่ง
คอยไหวติงตามเสียง สำเนียงพร่ำ
เสียงเรียกแห่งอำนาจ พิฆาตคำ
ประชาธิปไตยช้ำ เขาย่ำยี
ประชาธิปไตย ใช่แก่งแย่ง
ใช่สำแดงอำนาจ ขาดวิถี
ประชาธิปไตย ไทยควรมี
ทศพิธราชธรรมเท่านั้นที่ ชี้ครรลอง
20 ธันวาคม 2554 08:44 น.
ดวงจันทร์
เขียนกลอนไว้สอนเพื่อน
อย่าลืมเลือนเรือนเคยรัก
ครั้งใดให้ตระหนัก
เรือนเคยรักพำนักนอน
หลังใหม่ได้อิงอุ่น
อย่าลืมคุณทุนเรือนก่อน
หนักเบาอย่าเง้างอน
เรือนหลังก่อนวอนรักษา
20 ธันวาคม 2554 08:41 น.
ดวงจันทร์
จะไม่เขียนกลอนรักอีกต่อไป
จนกว่าใจจะหายเจ็บที่เหน็บหนาว
จะเขียนเพียงเรื่องฝันวันฟ้าพราว
จะเขียนเพียงเรื่องราวดาวกับจันทร์
จะไม่เขียนเรื่องรักที่หนักอก
เพราะว่าใจยังช้ำฟกตกสวรรค์
หมายปองแม่ดอกฟ้าวิลาวัณย์
แต่ไม่ทันกระทำการก็ซานซม
จะไม่เขียนกลอนรักอีกต่อไป
เพราะว่าใจไม่อาจรับกับขื่นขม
ยิ่งเขียนรักเรื่องราวยิ่งร้าวตรม
ยิ่งระทมเพราะความคิดที่ผิดหวัง
19 ธันวาคม 2554 08:31 น.
ดวงจันทร์
สุดโต่งโพลง อัตตา มหามนุษย์
ใหญ่ที่สุด ยากจะหยุด จะฉุดจะฝืน
หลงอำนาจ ระเริงกรรม จึงกล้ำจึงกลืน
เพราะสุดท้าย ที่หมายยืน มิคืนมิคง
คงสืบท่อ ต่อสาย จะหมายจะมั่น
หมายสืบวัน แห่งใจ ที่ไหลที่หลง
ลืมคืนวัน ยึดถือ เคยซื่อเคยตรง
หมายเพียงคง สืบต่อ ที่ก่อที่การ
จะใส่ร้าย ป้ายสี ขยี้ขย้ำ
จะกระทำ กำจัด ประหัตประหาร
ไม่ให้เหลือ ซากเก่า ให้ร้าวให้ราน
จะให้ต้อง ทรมาน จนซานจนซม
ให้เหลือเพียง อำนาจ ที่คาดที่หวัง
สิ่งอื่นยัง ดาษดื่น จะขื่นจะขม
ช่างปะไร ไม่ปลอบ จะชอบจะชม
เพียงอำนาจ แห่งอาจม ไว้ดมไว้ดอม
16 ธันวาคม 2554 08:27 น.
ดวงจันทร์
แม้งานยุ่ง เพียงใด ใจยังคิด
ยังตามติด รักเผย เชยขื่นขม
ใช่หวังผิด แล้วคิดยอม ที่ตรอมตรม
เพียงเพราะรัก จึงเพาะบ่ม คำคมคาย
มีความรัก เป็นแรงผลัก ถักความฝัน
มีเธอนั้น เร้นงาม ในความหมาย
มีความผิด หวังเผื่อ ไว้เจือปลาย
มีลมหาย ใจเพื่อ ไว้เจือเธอ
เพราะเธอคือ สิ่งปอง ของชีวิต
ฉันจึงขอ เพียงสิทธิ ชิดเสนอ
ขอเพียงสิทธิ คิดคำ นำปรนเปรอ
สนองตอบ ว่าชอบเธอ เสนอคอย
แม้เวลา ผ่านผัน คืนวันเปลี่ยน
ยังจะร้อย สร้อยเพียร เขียนสักหน่อย
หว่านคำหวาน ตาลยังเจือ เผื่อใจคอย
รักไม่ถอย ลงสักนิด เคยชิดใจ
แม้งานยุ่ง เพียงใด ใจยังชื่น
หอมระรื่น อบอวล ครวญกลิ่นไหว
เพียงเพราะรัก คือคำตอบ ที่ชอบใจ
แม้เธอไม่ เคยตอบ ว่าชอบเลย
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟดวงจันทร์
หน้าส่วนตัว
1812
