Return ... ขอรักคืนสู่ใจ

ดลณชา

 บทนำ 

"ทั้ง ๆ ที่รู้ว่า ความรัก ให้ทั้งสมหวัง ผิดหวัง สุขและทุกข์คละเคล้ากันไป แต่ทุกคนก็อยากที่จะลอง เพื่อให้ได้มาซึ่งความรักที่สุขสมหวัง อันเป็นของขวัญล้ำค่าที่ทุกคนต่างปรารถนาที่จะได้มา
    	 รักที่ผิดหวัง...เป็นบทเรียนราคาแพงที่สุดในชีวิต
    	 รักที่ต้องผิดหวัง...ถือว่ายังดีกว่าไม่รู้จักความรักเอาเสียเลย
     	ความรัก...ให้ทั้งความสุข สะเทือนใจ เศร้าใจ ประทับใจ ซึ้งใจและทุกสิ่งทุกอย่างในเวลาเดียวกัน
    	 ความรัก...จึงมีความหมายและอานุภาพอันยิ่งใหญ่เหนือกว่าสิ่งอื่นใดในโลก
     	ในชีวิตของคนหนึ่งคน มีความรักเกิดขึ้นครั้งแล้วครั้งเล่า "รักแท้" อาจไม่ใช่ "รักเดียว" และ "รักเดียว" ก็อาจไม่ใช่ "รักแท้"(เอ๊ะ..ยังไง) ความรักมีอยู่ทุกหนทุกแห่งในโลก จากใครสักคนที่เราไม่เคยรู้จัก หรือว่าใครบางคนที่เพิ่งจะพบเจอ แต่ความรักมักเล่นกลกับเราเสมอ หากความจริงคือ "ไม่มีใครตายแทนใครได้ ก็อย่าหวังเลยว่าจะมีใครมาตายแทนเรา" รักที่ดีคือรักอย่างพอดี รักเขาไปพร้อมกับรักตัวเอง เพราะคนหนึ่งคนที่จะอยู่กับเรา สุข ทุกข์ไปกับเรา ก็คือ "ตัวเราเอง"
     	คำพูดของใครหนึ่งคนหลุดเข้ามาในความคิดของ "ชณัฏฐ์" ซึ่งคน ๆ นั้นเองที่ทำให้เขาเข้าใจอะไร ๆ มากขึ้น คนที่คอยหวังดีกับเขาเสมอ คอยปลอบใจในวันที่เขาพ่ายแพ้ และเช็ดน้ำตาในวันที่ร้องไห้ อยู่กับเขาในวันที่เขารู้สึกว่าไม่เหลือใคร เธอทำให้เขารู้ว่าเขายังมีเธอ ยังเหลือตัวเอง เธอมักจะบอกให้เขาเข้มแข็งเสมอ อ่อนแอได้แต่ไม่ใช่ตลอดเวลา เธอผู้เป็นทุกสิ่งทุกอย่าง เป็นสายน้ำชโลมในวันที่ชายหนุ่มร้อนใจ เป็นแดดอุ่นในวันที่เขาเหน็บหนาว และเป็นสายลมแผ่วพัดพาความสดใสมาให้เขาได้ชื่นชม "เพียงฟ้า"