24 มกราคม 2546 02:35 น.
ณัฐ
กับเวลาที่ผ่านมา...
จะช้าจะสายไปไหม
หากจะบอกถึงสิ่งที่อยู่ในใจ
ให้เธอรับรู้ไว้ จากใจใครสักคน
..ให้เธอได้รับรู้ว่า
ทุกเวลามีค่าสำหรับฉัน
กับความสม่ำเสมอที่เธอมีให้กัน
ทำให้ฉันยอมเธอทั้งใจ...
...ให้เวลากับฉันสักครั้ง
จะชดเชยความหลังให้
เท่ากับเวลาที่เสียไป
จะสายไปไหมขอหลอมรักใหม่
ให้เหมือนเดิม
24 มกราคม 2546 02:13 น.
ณัฐ
ยังมี
ขอจงทำเหมือนว่ามีฉัน
ขอแค่นั้น จะได้ไหม
หากไม่เป็นการลำบาก
..จนเกินไป
ขอสักหน่อยใจ
ให้เธอทำใจว่า ..ยังมี
15 มกรา 40 / สองทุ่มจะครึ่ง
24 มกราคม 2546 01:44 น.
ณัฐ
สองคนร่วมสร้างสานฝัน
ก่อวันคืนผ่านรักฉ่ำหวาน
เก็บเกี่ยวสายใยในวันวาน
ถักทอม่านรักด้วยสองใจ
จับมือร่วมฝ่าอุปสรรค
เหนื่อยนักพิงพักด้วยตักสอง
อ้อมแขนอบป้องประคอง
ไม่ให้รักต้องร้าวราน..
24 มกราคม 2546 01:30 น.
ณัฐ
...ในคืนวันอันเปล่าเปลี่ยว
ฉันต้องเดินคนเดียวอยู่เสมอ
เหลียวซ้ายแลขวาไม่เห็นใคร..แม้เธอ
จะต้องเพ้อ เก้ออีกสักเท่าไร
อย่าปล่อยให้ฉันต้องเคว้งคว้าง
อ้างว้างโดดเดี่ยวอย่างนี้
อยากได้มิตรภาพและไออุ่นจากคนดี
ให้ฉันคนนี้ได้ไหมเธอ..
ฉันจะได้มีความรู้สึกว่า
มีเธอร่วมฟันฝ่าทุกแห่งหน
อย่างน้อยมีสักหนึ่งในร้อยคน
ยอมดั้นดันเดินไปกับฉันพร้อม ๆ กัน